Güney Kore Pazartesi günü kapalı mekan maskelemesini kaldırdı. Japonya onları açık havada bıraktı ve yakında iç mekanlarda da çürütmeye hazırlanıyor. Tayvan bu ayın sonunda görevinden vazgeçecek.
Bir zamanlar koronavirüs pandemisinin her yerde bulunan bir özelliği olan maske gereklilikleri, pandemi kısıtlamalarının dünyanın diğer bölgelerine göre çok daha uzun sürdüğü Doğu Asya’daki birçok ülkede nihayet kaldırılıyor.
Maske takmak, iletişim kuramamak ve gözlüklerinizi buğulamak da dahil olmak üzere bazı rahatsızlıklarla ilişkilendirilmiştir. Güneydoğu Asya ve Avrupa’daki ülkeler ile Amerika Birleşik Devletleri aylar önce maske zorunluluğundan feragat etti.
Ancak hükümetleri kuralları gevşetse bile, Doğu Asya’daki pek çok vatandaşın yakın zamanda maske takmayı tamamen bırakması pek olası değil. İşte bazı nedenler.
Eski alışkanlıkları değiştirmek zordur.
Asya’nın birçok yerinde, insanların iki yıldan uzun bir süredir özenle maske takmaları isteniyor. Bu, onları düzenli olarak giyme alışkanlığını oluşturmuştur ve alışkanlıkların değiştirilmesi zordur.
Japonya’nın en büyük ikinci şehri Yokohama’da bale eğitmenliği yapan 24 yaşındaki Mizuki Nishimura, öğrencilerinde maske takmanın bir refleks haline geldiğini, bu nedenle okulun artık önermemesine rağmen takmaya devam ettiklerini söyledi.
“Bir yaşlı gördüklerinde refleks olarak başlarını eğdikleri gibi kendilerini maskeliyorlar” dedi. “Maskesiz, bir şeylerin eksik olduğunu hissediyorlar.”
Maske takmak Asya’da Covid’den önceye dayanıyor, bu nedenle alışkanlık burada pandemi sırasında daha hızlı yakalandı. 1918 grip salgını ve daha yakın zamanda 2002’de SARS ve 2012’de MERS gibi erken bir tarihte, bölgedeki halk sağlığı yetkilileri halkı yüz maskesi takmaya ikna edebildi.
Güney Kore ve Japonya’daki bazı insanlar da maske takmanın makyaj yapmalarını veya gülümsemelerini gerektirmediği gerçeğinden yararlandı. Kilo vermek bu nedenle bazı rahatsızlıklarla ilişkilidir. Japonya’da bazı maskelere “kao pantolonu” veya “yüz pantolonu” adı verildi; bu, maskeyi çıkarmanın toplum içinde iç çamaşırını çıkarmak kadar utanç verici olacağı anlamına geliyor.
Korona salgını hakkında daha fazla bilgi
Seul’deki bir araştırma merkezi olan CATS Lab’de kültür uzmanı olan ve maskeler hakkında yazan Sangmin Kim, maskelerin birçok Güney Koreliyi belirli bir yüz güzelliğini korumaya yönelik toplumsal baskıdan kurtardığını söyledi. “İnsanlar yüzlerinin örtülmesine rahat, çıplak yüzlerinin gösterilmesinden rahatsız oluyor.”
Sağlık yetkilileri hala onları tavsiye ediyor.
Japonya ve Güney Kore’de maske kesinlikle zorunlu olmasa da, ülkelerin sağlık yetkilileri insanları özellikle kapalı alanlarda maske takmaya teşvik etmeye devam ediyor. Her iki ülkedeki enfeksiyonlar geçen ay istikrarlı bir şekilde düşüyor, ancak sağlık yetkilileri, küresel seyahat kısıtlamaları hafifledikçe artan yeniden enfeksiyon riski ve vakalarda bir artış olasılığı konusunda uyarıda bulundu.
Güney Kore’de üst düzey bir sağlık yetkilisi olan Kim Seong-ho Çarşamba günü “Covid-19 tehdidi ortadan kalkmadı” dedi.
Güney Kore’de toplu taşıma araçlarında ve sağlık tesislerinde maske takmak hala zorunludur. Seul’de birçok kişi otobüsten indikten veya hastaneden ayrıldıktan sonra maskelerini çıkarıp tekrar takmak yerine çıkarma zahmetine katlanmıyor.
Japon yetkililer, artık dışarıda takmanın gerekli olmadığını söyleseler de, insanları kapalı mekanlarda maske takmaya teşvik etmeye devam ediyor. (Japonya hiçbir zaman maske takmayı zorunlu kılmadı veya takmamaya ceza uygulamadı. Yetkililer maskeleri yalnızca tavsiye etti ve maske takmak dile getirilmeyen bir kural haline geldi.) İnsanlar genellikle maskelerini her yerde yanlarında taşıdıkları için, o zaman bile maskelerini takma eğilimindeler. yüzün dışarıda.
Tokyo’da bir iş çöpçatanı olan 30 yaşındaki Miki Moro, “Eminim bazı insanlar içeride isteniyorsa bunun korkulacak bir şey olduğu anlamına geldiğini düşünüyor, bu yüzden onu dışarıda da bırakmalıyım” dedi.
“Eminim bulundukları yere bağlı olarak maskelerini takıp çıkarmayı can sıkıcı bulan başkaları da vardır, bu yüzden onları takılı bırakın.”
Epidemiyolojik çalışmalar, pandemi sırasında enfeksiyonları düşük tutan ülkelerde maske kullanımının yüksek olduğunu göstermiştir. Fort Collins’deki Colorado Eyalet Üniversitesi’nde bir halk sağlığı mühendisi olan John Volckens, maske zorunluluklarının virüsün Amerika Birleşik Devletleri’ne yayılmasını önemli ölçüde yavaşlattığının da gösterildiğini söyledi.
Grip ve mevsimsel alerjiler gibi diğer solunum yolu hastalıklarından kaçınmak da bazı insanların maske takmayı seçmesinin bir nedenidir.
Maskeler, başkalarının iyiliğine saygıyı gösterir.
Maske takmak, Asya’daki birçok insan için görgü kurallarıyla da ilişkilendirilir. Özellikle etrafınızda kimin bağışıklık sisteminin zayıflamış olabileceğini veya duyarlı biriyle yaşadığını asla bilemeyeceğiniz için, başkalarının hastalanmasını önlemek için toplum içinde maske takmak yaygın bir uygulamadır.
Kalabalık odalarda maskesiz insanlar göze çarpıyor.
“The Dignity of Masks” kitabının yazarı ve Tokyo’daki St. Luke’s International University’de halk sağlığı doçenti olan Kazunari Onishi, “Maskenizi takmadığınızda bakışlarla karşılaşıyorsunuz” dedi.
Kültür bilgini Bay Kim, “zararsız bir insan olduğum imajını iletmek” için kişisel olarak dışarıda maske takmaya devam ettiğini söyledi – bunun bilimsel yararlılığına olan inancından dolayı değil (Uzmanların denetiminde olmasına rağmen). Bir maskenin kullanıcıyı enfeksiyondan koruyup korumadığı konusunda bazı anlaşmazlıklar).
“Güney Koreliler maske takmamayı saygısızlık olarak görebilirler” dedi. “Komşularına zarar vermemeye özen gösteriyorlar.”
Maskeler bölgede hava kirliliğine karşı koruma sağlıyor.
Doğu Asya’daki partikül madde konsantrasyonları, yıllar içinde sürekli olarak uluslararası hava kalitesi standartlarını karşılamada başarısız olmuştur. Örneğin, insanlar öksürme, hapşırma ve göğüste sıkışma gibi hava kirliliğinin sağlığa etkilerinden korunmak için uzun süredir maske takmaya alışkın.
Hava kirliliğinin tehlikeleri, partikül maddenin gökyüzünde gri bir pus oluşturduğu günlerde maskelerin ortak bir savunma hattı olduğu Güney Kore’de güçlü bir şekilde hissediliyor.
Geçen yıl, tehlikeli bir partikül madde olan PM 2.5’in ortalama konsantrasyonu, ülkenin meteoroloji yetkililerine göre metreküp başına 18 mikrogramdı ve Dünya Sağlık Örgütü tarafından güvenli kabul edilen metreküp başına 5 mikrogramı aştı.
Kim, “Maske takma kültürü, partikül madde 2010’larda sorun olmaya başladığından beri yerleşmiştir” dedi. Maskeler daha önce çok yaygın olduğundan, Güney Kore’deki maske fabrikalarının 2019’daki virüs salgınından sonra seri üretime daha iyi hazırlandıklarını da sözlerine ekledi.
Geçmişte dünyanın en kötü hava kirliliği seviyelerinden bazılarını gören Çin ve Hindistan’da sağlık yetkilileri, Covid’e karşı korunmak için maske zorunluluğunu sürdürdü.
Bir zamanlar koronavirüs pandemisinin her yerde bulunan bir özelliği olan maske gereklilikleri, pandemi kısıtlamalarının dünyanın diğer bölgelerine göre çok daha uzun sürdüğü Doğu Asya’daki birçok ülkede nihayet kaldırılıyor.
Maske takmak, iletişim kuramamak ve gözlüklerinizi buğulamak da dahil olmak üzere bazı rahatsızlıklarla ilişkilendirilmiştir. Güneydoğu Asya ve Avrupa’daki ülkeler ile Amerika Birleşik Devletleri aylar önce maske zorunluluğundan feragat etti.
Ancak hükümetleri kuralları gevşetse bile, Doğu Asya’daki pek çok vatandaşın yakın zamanda maske takmayı tamamen bırakması pek olası değil. İşte bazı nedenler.
Eski alışkanlıkları değiştirmek zordur.
Asya’nın birçok yerinde, insanların iki yıldan uzun bir süredir özenle maske takmaları isteniyor. Bu, onları düzenli olarak giyme alışkanlığını oluşturmuştur ve alışkanlıkların değiştirilmesi zordur.
Japonya’nın en büyük ikinci şehri Yokohama’da bale eğitmenliği yapan 24 yaşındaki Mizuki Nishimura, öğrencilerinde maske takmanın bir refleks haline geldiğini, bu nedenle okulun artık önermemesine rağmen takmaya devam ettiklerini söyledi.
“Bir yaşlı gördüklerinde refleks olarak başlarını eğdikleri gibi kendilerini maskeliyorlar” dedi. “Maskesiz, bir şeylerin eksik olduğunu hissediyorlar.”
Maske takmak Asya’da Covid’den önceye dayanıyor, bu nedenle alışkanlık burada pandemi sırasında daha hızlı yakalandı. 1918 grip salgını ve daha yakın zamanda 2002’de SARS ve 2012’de MERS gibi erken bir tarihte, bölgedeki halk sağlığı yetkilileri halkı yüz maskesi takmaya ikna edebildi.
Güney Kore ve Japonya’daki bazı insanlar da maske takmanın makyaj yapmalarını veya gülümsemelerini gerektirmediği gerçeğinden yararlandı. Kilo vermek bu nedenle bazı rahatsızlıklarla ilişkilidir. Japonya’da bazı maskelere “kao pantolonu” veya “yüz pantolonu” adı verildi; bu, maskeyi çıkarmanın toplum içinde iç çamaşırını çıkarmak kadar utanç verici olacağı anlamına geliyor.
Korona salgını hakkında daha fazla bilgi
Seul’deki bir araştırma merkezi olan CATS Lab’de kültür uzmanı olan ve maskeler hakkında yazan Sangmin Kim, maskelerin birçok Güney Koreliyi belirli bir yüz güzelliğini korumaya yönelik toplumsal baskıdan kurtardığını söyledi. “İnsanlar yüzlerinin örtülmesine rahat, çıplak yüzlerinin gösterilmesinden rahatsız oluyor.”
Sağlık yetkilileri hala onları tavsiye ediyor.
Japonya ve Güney Kore’de maske kesinlikle zorunlu olmasa da, ülkelerin sağlık yetkilileri insanları özellikle kapalı alanlarda maske takmaya teşvik etmeye devam ediyor. Her iki ülkedeki enfeksiyonlar geçen ay istikrarlı bir şekilde düşüyor, ancak sağlık yetkilileri, küresel seyahat kısıtlamaları hafifledikçe artan yeniden enfeksiyon riski ve vakalarda bir artış olasılığı konusunda uyarıda bulundu.
Güney Kore’de üst düzey bir sağlık yetkilisi olan Kim Seong-ho Çarşamba günü “Covid-19 tehdidi ortadan kalkmadı” dedi.
Güney Kore’de toplu taşıma araçlarında ve sağlık tesislerinde maske takmak hala zorunludur. Seul’de birçok kişi otobüsten indikten veya hastaneden ayrıldıktan sonra maskelerini çıkarıp tekrar takmak yerine çıkarma zahmetine katlanmıyor.
Japon yetkililer, artık dışarıda takmanın gerekli olmadığını söyleseler de, insanları kapalı mekanlarda maske takmaya teşvik etmeye devam ediyor. (Japonya hiçbir zaman maske takmayı zorunlu kılmadı veya takmamaya ceza uygulamadı. Yetkililer maskeleri yalnızca tavsiye etti ve maske takmak dile getirilmeyen bir kural haline geldi.) İnsanlar genellikle maskelerini her yerde yanlarında taşıdıkları için, o zaman bile maskelerini takma eğilimindeler. yüzün dışarıda.
Tokyo’da bir iş çöpçatanı olan 30 yaşındaki Miki Moro, “Eminim bazı insanlar içeride isteniyorsa bunun korkulacak bir şey olduğu anlamına geldiğini düşünüyor, bu yüzden onu dışarıda da bırakmalıyım” dedi.
“Eminim bulundukları yere bağlı olarak maskelerini takıp çıkarmayı can sıkıcı bulan başkaları da vardır, bu yüzden onları takılı bırakın.”
Epidemiyolojik çalışmalar, pandemi sırasında enfeksiyonları düşük tutan ülkelerde maske kullanımının yüksek olduğunu göstermiştir. Fort Collins’deki Colorado Eyalet Üniversitesi’nde bir halk sağlığı mühendisi olan John Volckens, maske zorunluluklarının virüsün Amerika Birleşik Devletleri’ne yayılmasını önemli ölçüde yavaşlattığının da gösterildiğini söyledi.
Grip ve mevsimsel alerjiler gibi diğer solunum yolu hastalıklarından kaçınmak da bazı insanların maske takmayı seçmesinin bir nedenidir.
Maskeler, başkalarının iyiliğine saygıyı gösterir.
Maske takmak, Asya’daki birçok insan için görgü kurallarıyla da ilişkilendirilir. Özellikle etrafınızda kimin bağışıklık sisteminin zayıflamış olabileceğini veya duyarlı biriyle yaşadığını asla bilemeyeceğiniz için, başkalarının hastalanmasını önlemek için toplum içinde maske takmak yaygın bir uygulamadır.
Kalabalık odalarda maskesiz insanlar göze çarpıyor.
“The Dignity of Masks” kitabının yazarı ve Tokyo’daki St. Luke’s International University’de halk sağlığı doçenti olan Kazunari Onishi, “Maskenizi takmadığınızda bakışlarla karşılaşıyorsunuz” dedi.
Kültür bilgini Bay Kim, “zararsız bir insan olduğum imajını iletmek” için kişisel olarak dışarıda maske takmaya devam ettiğini söyledi – bunun bilimsel yararlılığına olan inancından dolayı değil (Uzmanların denetiminde olmasına rağmen). Bir maskenin kullanıcıyı enfeksiyondan koruyup korumadığı konusunda bazı anlaşmazlıklar).
“Güney Koreliler maske takmamayı saygısızlık olarak görebilirler” dedi. “Komşularına zarar vermemeye özen gösteriyorlar.”
Maskeler bölgede hava kirliliğine karşı koruma sağlıyor.
Doğu Asya’daki partikül madde konsantrasyonları, yıllar içinde sürekli olarak uluslararası hava kalitesi standartlarını karşılamada başarısız olmuştur. Örneğin, insanlar öksürme, hapşırma ve göğüste sıkışma gibi hava kirliliğinin sağlığa etkilerinden korunmak için uzun süredir maske takmaya alışkın.
Hava kirliliğinin tehlikeleri, partikül maddenin gökyüzünde gri bir pus oluşturduğu günlerde maskelerin ortak bir savunma hattı olduğu Güney Kore’de güçlü bir şekilde hissediliyor.
Geçen yıl, tehlikeli bir partikül madde olan PM 2.5’in ortalama konsantrasyonu, ülkenin meteoroloji yetkililerine göre metreküp başına 18 mikrogramdı ve Dünya Sağlık Örgütü tarafından güvenli kabul edilen metreküp başına 5 mikrogramı aştı.
Kim, “Maske takma kültürü, partikül madde 2010’larda sorun olmaya başladığından beri yerleşmiştir” dedi. Maskeler daha önce çok yaygın olduğundan, Güney Kore’deki maske fabrikalarının 2019’daki virüs salgınından sonra seri üretime daha iyi hazırlandıklarını da sözlerine ekledi.
Geçmişte dünyanın en kötü hava kirliliği seviyelerinden bazılarını gören Çin ve Hindistan’da sağlık yetkilileri, Covid’e karşı korunmak için maske zorunluluğunu sürdürdü.