“Bana göre bunun pratik bir cevabı var: Hükümetler arasında donanım, model ağırlıkları ve teknik bilgi konusunda etkili koruma ve şeffaflık sağlayan anlaşmalar ve biz de proje MOU'muzda bunun üzerinde çalışıyoruz. [memorandum of understanding] Bunun, bu ülke ve diğer ülkelerle güçlü bir teknoloji ortaklığı için sürdürülebilir bir model olduğuna inanıyorum ve ABD'ye Çin teknolojisine alternatif olarak takip etmesi gereken bir dizi hem ekonomik hem de stratejik avantaj sağlıyor. istemediğimiz bir yörüngede.”
Asya ülkelerinin istediği ticaret anlaşması türleri arasında:
“Bana göre ülkelerin aradığı şey giderek daha bireysel hale geliyor. Bu sadece bir tür geniş pazar erişimiyle ilgili değil. Bunlar geleceğe yönelik ekonomik modelini düşünen bir ülkenin özel ihtiyaçlarıdır. Dolayısıyla bu ülkelerle yürüttüğümüz ekonomik diyaloglar ve ABD'nin çekiciliği şu sorudan çok daha fazlasını içeriyordu: Pazara giriş engellerini azaltabilir miyiz?”
“Size birkaç örnek vereyim. Japonya ile, IRA'nın avantajlarından yararlanabilmek için kritik mineraller konusunda Mutabakat Anlaşması imzalanmasını gerçekten istiyorlardı [Inflation Reduction Act]. Bu onların tabiri caizse en önemli sorusuydu ve onlar için daha geniş bir ticaret anlaşmasından çok daha önemliydi. Endonezya ile çok benzer. Endonezya'nın aradığı şey bu. “Temel olarak, Endonezya nikelinin diğer ülkelerle Amerika'nın elektrikli araç, pil vb. imalatına aktarılabilmesi için yüksek standartlarda kritik bir maden anlaşması yapmak istiyorlar.”
Amerikalı işçilerin ve endüstrilerin daha önceki serbest ticaret anlaşmalarından yararlanıp faydalanmadığına dair:
“İşçiler nasıl uyum sağladı? Şimdi şunu söyleyebilirsiniz: Çalışanlar buna uyuyor. Daha ucuz mallar alacaklar ve bu onlar için iyi ve bir dereceye kadar da doğru, dolayısıyla serbest ticarete karşı değilim. Ancak ABD'nin sanayi üssünün ve burada inşa etme yeteneğinin nasıl korunduğuna dair bir teori unsuru olması gerekiyor ve aslında IRA gibi şeyleri düşünmemin nedeni de bu. [Inflation Reduction Act] ve Japonya ile büyük bir maden anlaşması gelecekteki serbest ticaret hakkında düşünmenin daha akılcı bir yoludur.”
Bay Sullivan, Bay Xi ve Bay Wang ile yaptığı görüşmelerden neler öğrendi:
“Benim için dikkat çeken en büyük şey Xi ile görüşme oldu ve bu, Başkan Biden'ın Xi ile görüşmesi ve özellikle aralıklı da olsa Wang Yi ile yaptığı görüşmelerle pekiştirildi ve benim görüşüm bu.” Çinliler şu görüşü benimsedi: “Eğer bizimle rekabet ederseniz, sizinle işbirliği yapmayız ve iletişim hatlarımız olmaz.” Her ikisine birden sahip olamazsınız. Seçmek zorundasın. Ve biz sadece kontrollü rekabet olan teorimize sadık kaldık: Rekabet edeceğiz, şiddetli bir şekilde rekabet edeceğiz, ancak bu, aynı zamanda işbirliği yapmamız gereken, ortak çıkarlarımıza uygun alanlar bulmamamız gerektiği anlamına gelmiyor. zaman yarışıyoruz. Sorumlu bir şekilde rekabet edebilmek için ordular arasındaki iletişimi sürdürmek de dahil olmak üzere her düzeyde iletişim kurmalıyız.”
“ÇHC'den ayrıldığımızda [People’s Republic of China] rekabeti, en azından şimdilik, konuşma biçimleriyle değil, ilişkinin yürütülme biçimiyle yönetti. Birlikte çalışabileceğimiz alanlar bulduk: narkotikle mücadele, yapay zeka, nükleer riskler ve iklim. Ordular arasındaki iletişim de dahil olmak üzere sürekli bir iletişimimiz var ve bir rekabet içindeyiz, tabii ki şiddetli bir rekabet ama yine de ilişkimizde belli bir istikrar var, bu nedenle şu anda aşağıya doğru giden bir sarmalın eşiğinde değiliz. Bu, her iki tarafta da ilişkinin yönetilme biçiminde dört yılda yaşanan önemli bir gelişmedir ve Çin Halk Cumhuriyeti'nin şu anda yansıttığı ilişki yönetimi teorimizle tutarlıdır.”
Asya ülkelerinin istediği ticaret anlaşması türleri arasında:
“Bana göre ülkelerin aradığı şey giderek daha bireysel hale geliyor. Bu sadece bir tür geniş pazar erişimiyle ilgili değil. Bunlar geleceğe yönelik ekonomik modelini düşünen bir ülkenin özel ihtiyaçlarıdır. Dolayısıyla bu ülkelerle yürüttüğümüz ekonomik diyaloglar ve ABD'nin çekiciliği şu sorudan çok daha fazlasını içeriyordu: Pazara giriş engellerini azaltabilir miyiz?”
“Size birkaç örnek vereyim. Japonya ile, IRA'nın avantajlarından yararlanabilmek için kritik mineraller konusunda Mutabakat Anlaşması imzalanmasını gerçekten istiyorlardı [Inflation Reduction Act]. Bu onların tabiri caizse en önemli sorusuydu ve onlar için daha geniş bir ticaret anlaşmasından çok daha önemliydi. Endonezya ile çok benzer. Endonezya'nın aradığı şey bu. “Temel olarak, Endonezya nikelinin diğer ülkelerle Amerika'nın elektrikli araç, pil vb. imalatına aktarılabilmesi için yüksek standartlarda kritik bir maden anlaşması yapmak istiyorlar.”
Amerikalı işçilerin ve endüstrilerin daha önceki serbest ticaret anlaşmalarından yararlanıp faydalanmadığına dair:
“İşçiler nasıl uyum sağladı? Şimdi şunu söyleyebilirsiniz: Çalışanlar buna uyuyor. Daha ucuz mallar alacaklar ve bu onlar için iyi ve bir dereceye kadar da doğru, dolayısıyla serbest ticarete karşı değilim. Ancak ABD'nin sanayi üssünün ve burada inşa etme yeteneğinin nasıl korunduğuna dair bir teori unsuru olması gerekiyor ve aslında IRA gibi şeyleri düşünmemin nedeni de bu. [Inflation Reduction Act] ve Japonya ile büyük bir maden anlaşması gelecekteki serbest ticaret hakkında düşünmenin daha akılcı bir yoludur.”
Bay Sullivan, Bay Xi ve Bay Wang ile yaptığı görüşmelerden neler öğrendi:
“Benim için dikkat çeken en büyük şey Xi ile görüşme oldu ve bu, Başkan Biden'ın Xi ile görüşmesi ve özellikle aralıklı da olsa Wang Yi ile yaptığı görüşmelerle pekiştirildi ve benim görüşüm bu.” Çinliler şu görüşü benimsedi: “Eğer bizimle rekabet ederseniz, sizinle işbirliği yapmayız ve iletişim hatlarımız olmaz.” Her ikisine birden sahip olamazsınız. Seçmek zorundasın. Ve biz sadece kontrollü rekabet olan teorimize sadık kaldık: Rekabet edeceğiz, şiddetli bir şekilde rekabet edeceğiz, ancak bu, aynı zamanda işbirliği yapmamız gereken, ortak çıkarlarımıza uygun alanlar bulmamamız gerektiği anlamına gelmiyor. zaman yarışıyoruz. Sorumlu bir şekilde rekabet edebilmek için ordular arasındaki iletişimi sürdürmek de dahil olmak üzere her düzeyde iletişim kurmalıyız.”
“ÇHC'den ayrıldığımızda [People’s Republic of China] rekabeti, en azından şimdilik, konuşma biçimleriyle değil, ilişkinin yürütülme biçimiyle yönetti. Birlikte çalışabileceğimiz alanlar bulduk: narkotikle mücadele, yapay zeka, nükleer riskler ve iklim. Ordular arasındaki iletişim de dahil olmak üzere sürekli bir iletişimimiz var ve bir rekabet içindeyiz, tabii ki şiddetli bir rekabet ama yine de ilişkimizde belli bir istikrar var, bu nedenle şu anda aşağıya doğru giden bir sarmalın eşiğinde değiliz. Bu, her iki tarafta da ilişkinin yönetilme biçiminde dört yılda yaşanan önemli bir gelişmedir ve Çin Halk Cumhuriyeti'nin şu anda yansıttığı ilişki yönetimi teorimizle tutarlıdır.”