Namik
Aktif Üye
ROMA – Haiti’nin başkenti Port-au-Prince’te ülke içinde yerinden edilmiş kişilerin neredeyse yarısı, genellikle arkadaşlarının ve akrabalarının evlerinde bulunan geçici konaklama yerlerini terk ederek geçici kabul alanlarına taşınmak zorunda kaldı. Son rapordan çıkan sonuç bu Yer değiştirme izleme matrisi (DTM)Uluslararası Göç Örgütü (OIM), başkentin birçok bölgesini ateşe veren çeteler ile küçük Orta Amerika devletini dönemsel olarak vuran iklim felaketleri arasında, yerinden edilmiş Haiti halkının katlanmak zorunda kaldığı artan tehlikelere ışık tutuyor.
Derme çatma kamplara taşınıyoruz. Haitili bir kadın DTM araştırmacılarına “Beş çocuğum var ve evimden ayrıldıktan sonra kız kardeşimle birlikte yaşamaya başladım” dedi. “Kız kardeşim zaten beni ağırlamakta zorlanıyordu, çok fazla alanı yok ve üç çocuğunu zar zor doyurabiliyor. Sonra çocuklarım anne ve babasıyla yemek ve diğer küçük şeyler hakkında tartışmaya başladı. Kız kardeşim de daha fazla dayanamadı, ben de dayanamadım. Ben gelip gitmek, gelip bu kampta yaşamak zorunda kaldım”. Önceki IOM verileri, Port-au-Prince’in en kanlı mahallelerindeki evlerinden kaçan yerinden edilmiş kişilerin çoğunun şehrin diğer bölgelerinde arkadaşları ve ailelerinin yanında güvenlik ve sığınma aradığını gösteriyor. Ancak yerinden edilenleri karşılamak, her şeyden önce Haitililerin neredeyse yarısı için artık erişilemez hale gelen gıda ve temel ihtiyaçların paylaşılması anlamına geliyor. Bu nedenle, kriz geçecek gibi görünmese de insanların kabullenme ve hayatta kalma kapasiteleri giderek istikrarsızlaşıyor.
Şiddetin etkileri. Güvenlik ve koruma eksikliğinin dolaylı sonuçlarından bir diğeri de ev sahibi topluluk ile yerinden edilmiş topluluklar arasında sosyal uyumu zayıflatan bir güvensizlik ortamının yaratılmasıdır. Yerinden edilmiş kişiler giderek bu evlerin göreceli güvenli ortamını terk ederek, cinsel ve toplumsal cinsiyete dayalı şiddet, ayrımcılık ve doğrudan istismar gibi ek risklere maruz kalacakları derme çatma barınaklara taşınıyorlar. IOM’un Haiti’deki misyon başkanı Philippe Branchat şöyle açıklıyor: “Ev sahibi ailelere yardım sağlamak çok önemli, çünkü onlar ülkenin genel kriziyle karşı karşıya kalmanın ön saflarında yer alıyorlar.” Sorun şu ki, ülkede şu anda 5,2 milyon insan acilen insani yardıma ihtiyaç duyuyor ve yardımın sadece yüzde 25’i finanse ediliyor, dolayısıyla Branchat’ın sonucuna göre uzun vadeli çözüm planlamak karmaşık hale geliyor.
Kısa vadeli müdahale. IOM ve sahada çalışan diğer kuruluşlar, en acil ihtiyaçlara yanıt verebilmek için derme çatma barınaklar, kişisel hijyen malzemeleri, güneş enerjisi lambaları, mutfak kitleri dağıtımı yapıyor ve su ve sanitasyon tesislerine müdahalelerle ıslah eylemleri gerçekleştiriyor. derme çatma mülteci kamplarında. Diğer taraftan IOM, kurumlar ve vatandaşlar arasındaki güven ilişkisini kademeli olarak yeniden inşa etmek amacıyla en azından temel kamu hizmetlerini yeniden sağlamak için Haiti hükümetiyle işbirliği yapıyor.
Mülteci kampları. Derme çatma kabul alanlarındaki koşullar berbat. Çoğunun ya banyosu yok ya da temel hijyen standartlarının çok altında. Bu durum istikrarı bozan başka bir etkeni temsil ediyor çünkü temizlik eksikliği, kırılgan bir sağlık sistemine sahip bir ülkede yeni kolera salgınlarına ve bulaşıcı hastalıklara neden olabilir. Yaygın şiddet, bugüne kadar Haiti’de yaklaşık 200.000 kişinin yerinden edilmesine neden olan ana etkendir. Yerinden edilmiş kişilerin en yoğun olduğu metropol Port-au-Prince bölgesinde yaşasa da diğer bölgeler de kaçanların baskısını hissetmeye başlıyor. 2023’te 100.000’den fazla Haitili komşu ülkelerden zorla ülkelerine geri gönderildi. Birçoğu kimlik belgeleri olmadan ve yeniden entegrasyon olasılıkları çok düşük olarak yaşıyor. Bugün geri dönenlerin yüzde 22’si hâlâ ülke içinde yerinden edilmiş kişiler olarak yaşıyor.
Derme çatma kamplara taşınıyoruz. Haitili bir kadın DTM araştırmacılarına “Beş çocuğum var ve evimden ayrıldıktan sonra kız kardeşimle birlikte yaşamaya başladım” dedi. “Kız kardeşim zaten beni ağırlamakta zorlanıyordu, çok fazla alanı yok ve üç çocuğunu zar zor doyurabiliyor. Sonra çocuklarım anne ve babasıyla yemek ve diğer küçük şeyler hakkında tartışmaya başladı. Kız kardeşim de daha fazla dayanamadı, ben de dayanamadım. Ben gelip gitmek, gelip bu kampta yaşamak zorunda kaldım”. Önceki IOM verileri, Port-au-Prince’in en kanlı mahallelerindeki evlerinden kaçan yerinden edilmiş kişilerin çoğunun şehrin diğer bölgelerinde arkadaşları ve ailelerinin yanında güvenlik ve sığınma aradığını gösteriyor. Ancak yerinden edilenleri karşılamak, her şeyden önce Haitililerin neredeyse yarısı için artık erişilemez hale gelen gıda ve temel ihtiyaçların paylaşılması anlamına geliyor. Bu nedenle, kriz geçecek gibi görünmese de insanların kabullenme ve hayatta kalma kapasiteleri giderek istikrarsızlaşıyor.
Şiddetin etkileri. Güvenlik ve koruma eksikliğinin dolaylı sonuçlarından bir diğeri de ev sahibi topluluk ile yerinden edilmiş topluluklar arasında sosyal uyumu zayıflatan bir güvensizlik ortamının yaratılmasıdır. Yerinden edilmiş kişiler giderek bu evlerin göreceli güvenli ortamını terk ederek, cinsel ve toplumsal cinsiyete dayalı şiddet, ayrımcılık ve doğrudan istismar gibi ek risklere maruz kalacakları derme çatma barınaklara taşınıyorlar. IOM’un Haiti’deki misyon başkanı Philippe Branchat şöyle açıklıyor: “Ev sahibi ailelere yardım sağlamak çok önemli, çünkü onlar ülkenin genel kriziyle karşı karşıya kalmanın ön saflarında yer alıyorlar.” Sorun şu ki, ülkede şu anda 5,2 milyon insan acilen insani yardıma ihtiyaç duyuyor ve yardımın sadece yüzde 25’i finanse ediliyor, dolayısıyla Branchat’ın sonucuna göre uzun vadeli çözüm planlamak karmaşık hale geliyor.
Kısa vadeli müdahale. IOM ve sahada çalışan diğer kuruluşlar, en acil ihtiyaçlara yanıt verebilmek için derme çatma barınaklar, kişisel hijyen malzemeleri, güneş enerjisi lambaları, mutfak kitleri dağıtımı yapıyor ve su ve sanitasyon tesislerine müdahalelerle ıslah eylemleri gerçekleştiriyor. derme çatma mülteci kamplarında. Diğer taraftan IOM, kurumlar ve vatandaşlar arasındaki güven ilişkisini kademeli olarak yeniden inşa etmek amacıyla en azından temel kamu hizmetlerini yeniden sağlamak için Haiti hükümetiyle işbirliği yapıyor.
Mülteci kampları. Derme çatma kabul alanlarındaki koşullar berbat. Çoğunun ya banyosu yok ya da temel hijyen standartlarının çok altında. Bu durum istikrarı bozan başka bir etkeni temsil ediyor çünkü temizlik eksikliği, kırılgan bir sağlık sistemine sahip bir ülkede yeni kolera salgınlarına ve bulaşıcı hastalıklara neden olabilir. Yaygın şiddet, bugüne kadar Haiti’de yaklaşık 200.000 kişinin yerinden edilmesine neden olan ana etkendir. Yerinden edilmiş kişilerin en yoğun olduğu metropol Port-au-Prince bölgesinde yaşasa da diğer bölgeler de kaçanların baskısını hissetmeye başlıyor. 2023’te 100.000’den fazla Haitili komşu ülkelerden zorla ülkelerine geri gönderildi. Birçoğu kimlik belgeleri olmadan ve yeniden entegrasyon olasılıkları çok düşük olarak yaşıyor. Bugün geri dönenlerin yüzde 22’si hâlâ ülke içinde yerinden edilmiş kişiler olarak yaşıyor.