Demokratik Kongo Cumhuriyeti: Ülkenin doğu bölgesindeki şiddet, ülke içinde yerlerinden edilenlerin ve sınırdan kaçanların sayısında artışa neden oluy

Namik

Aktif Üye
ROMA – Demokratik Kongo Cumhuriyeti’nin doğu illerinde devam eden şiddet ve sürekli insan hakları ihlalleri, hem ülke içinde hem de dışında yeni bir yerinden edilme dalgasını tetikledi. Kuzey Kivu eyaletinde yakın zamanda imzalanan ateşkes anlaşmasına rağmen,BMMYK Ekim ayının ilk haftalarında Rutshuru ve Masisi bölgelerinde 90 binden fazla insanın alelacele evlerini terk etmek zorunda kaldığını yazıyor. Yerinden edilmiş ailelerin gıdaya, temiz suya ve güvenli barınmaya ihtiyacı var, ancak devam eden çatışmalar ve herkesin ihtiyaçlarını karşılayacak yeterli finansmanın bulunmaması nedeniyle yardımın dağıtımı ciddi şekilde sınırlı.

Yerinden edilmiş olanlar. Güney Kivu ili, özellikle istismara maruz kalma riskine maruz kalan savunmasız insanlar olan 260 bin ülke içinde yerinden edilmiş insana ev sahipliği yapıyor. Yalnızca Eylül ayında cinayet, yağma ve tecavüz olmak üzere toplam 8.243 suç ve insan hakkı ihlaline ilişkin rapor toplandı. İçme suyu eksikliği nedeniyle daha da kötüleşen başta kolera ve kızamık olmak üzere salgın hastalıklar, Kuzey Kivu’da mültecilere ev sahipliği yapan bölgelerde halk sağlığını riske atıyor. Sınıfların yerinden edilmiş ailelerin barınması için kullanılması nedeniyle Kuzey Kivu’daki çocukların okuldan dışlanması nedeniyle bir milyon kişinin acilen güvenli barınaklara ihtiyacı var.

Yardım. Demokratik Kongo Cumhuriyeti’nin doğu kesiminde faaliyet gösteren insani yardım kuruluşları yalnızca 2,7 milyon kişiye yardım etmek için gerekli finansmanı aldı ancak 5,5 milyon ihtiyaç sahibi, her şeyden yoksun insan var. İnsanlara yerinde yardım etme imkanının olmayışı, özellikle Afrika ülkeleri içinde olmak üzere uluslararası göçü kolaylaştırıyor, diye yazıyorBMMYK. Ocak-Ağustos 2023 arasında Demokratik Kongo Cumhuriyeti’nden yaklaşık 45.000 yeni mülteci Uganda, Tanzanya ve Ruanda dahil olmak üzere komşu ülkelere kaçtı. Ancak kabul yerlerinde bile, yeni gelenlerin barınma ve korunma ihtiyaçları dramatik bir şekilde artıyor ve temel ihtiyaçların karşılanması ve yardım edilmesinin fiili olasılığı ile çatışıyor.

Ev sahibi ülkeler. Burundi’de tıbbi bakım yüzde 70’e düşürüldü ve Ruanda’nın artık bunu garanti etme gücü bile yok. BenBMMYK Ruanda’daki mültecilere yönelik tüm nakit destek programlarına son verilmesi ve Dünya Yemek programı Kasım ayından itibaren yerinden edilmiş kişilere ve mültecilere yönelik ekonomik desteği azaltacak. Nakit para alma olanağı, insanların yiyecek ve içme suyu satın almasına yardımcı olur ve dolayısıyla gıda güvensizliğinin ve bunun sonucunda ortaya çıkan tüm sonuçların azaltılmasına katkıda bulunur. Tanzanya’da da durum pek farklı değil. Kamplarda sabun dağıtımı durduruldu, harap olmuş okul sınıfları fon eksikliği nedeniyle tamir edilemiyor ve örneğin cinsiyete dayalı şiddet mağdurları veya risk altındaki çocuklar gibi özel ihtiyaçları olan kişilere yönelik yardımlar büyük ölçüde azaldı. Uganda’da ise ciddi bir altyapı sorunu var. Demokratik Kongo Cumhuriyeti’nden gelenlerin sayısı, ülkedeki mevcut temizlik hizmetleriyle yeterince desteklenemiyor ve mülteci kamplarında yaşam kalitesini artıracak kaynak eksikliği var.
 
Üst