amerikali
Üye
Çocukluğumuzda çoğumuz şövalyeler hakkında biroldukca aşk öyküsü okumuş ve kraliyet sarayındaki ömrü hayal etmişizdir. heybetli kıyafetler, lüks balolar, bahadır savaşçılar ve hoş bayanlar. Biz de Onedio olarak eski vakit içinderdaki kraliyet ailelerinin ömrünün hakikaten düşündüğümüz kadar mükemmel ve şahane olup olmadığını denetim etmeye karar verdik.
1. Banyo yapmak gerçek bir azap olarak görülürdü.
Tarihe ilgisi olan bireyler, geçmişteki soylu bayanların, klozette banyo yaptıklarını bilirler. Ancak kimileri bununla yetinmemiş daha da ileri gitmiş. İngiliz Hükümdarı II. George’un karısı Kraliçe Caroline, büsbütün giyinikken, sauna tesiri yaratmak ve kraliçenin üşütmesini önlemek için küvetin kendisi keten çarşaflarla kapladı. Hizmetçiler, sabun çözeltileri ve kısrak sütü kullanarak onu pazen bezlerle dikkatlice yıkardılar.
daha sonra, Caroline’ın giydikleri flanel bir gecelikle değiştirilirdi ve önce ısıtılmış yatağa alınırdı. Hatta birtakım hükümdarlar banyo süreçlerinden daha sonra üşümemek için yataklarını direkt banyoya yerleştirdiler.
2. “Dışkı Damadı” (Groom of the Stool) olarak bilinen ve hükümdara boşaltım ve hijyen konusunda yardım etmekten sorumlu kişi, krallıktaki en itibarlı insanlardan bir tanesiydi.
Tudors vakti İngiltere’sindeki kraliyet sarayında en kuvvetli mevkilerden birine “Dışkı Damadı” deniyordu. Bu kişi, özel kraliyet odalarında sistemi koruyor ve hükümdarın gardırobuna ve hatta mali durumlarına bakıyordu. kimi vakit dışkı damatları paranın nasıl harcanacağını bile denetim edebiliyordu.
Lakin durumun ismi, o kişinin en tatsız nazaranvlerden birinden geliyor; işerken ve kaka yaparken hükümdara bakmak ve hizmet etmek. bu biçimdelar kraliyet üyeleri bu şahsi vazifeleri yerine getirirken bile yalnız kalmazlardı. Hükümdar sırlarını, isteklerini paylaşabilir ve hatta dışkı damadından tavsiye bile isteyebilirdi. Hepsinden değerlisi, bu kişi hükümdarın ne kadar sağlıklı olduğunun ve ne kadar düzgün hissettiğinin farkında olmasıydı. Bu durum, Henry VIII vakit içinderında ve Elizabeth I vakit içinderında vardı.
3. Hükümdarlar ve kraliçeler asla yalnız kalmazlardı.
Kraliyet üyeleri özel yatak odalarında bile asla yalnız kalmazlardı. Kral yahut kraliçe haricinde, yatak odasında uyuyan birkaç saray mensubu daha olurdu. Yatak odasının kapıları neredeyse hiç kapanmazdı. Bir çeşit mahremiyet için ısrar eden birinci kraliçe Victoria’ydı. Bu kadar yakın bir ortam ile hükümdarlar, etraflarındaki insanlardan hiç bir sır saklayamazlardı.
I. Elizabeth’in sarayındaki bayanlar, onun kadınsal sıhhatinin en küçük detaylarını dahil her şeyi biliyorlardı ve bu ayrıntıları, makul bir fiyat karşılığında ‘Majestelerinin En Saygıdeğer Müşavere Meclisi’ ile paylaşmışlardı zira kurul, kraliçenin çocuk sahibi olacağından emin olmak istiyorlardı.
4. Kraliçe doğumdan evvel yatak odasına kilitlendi.
Eski günlerde soylu insanların doğum süreci biroldukca ritüelle ilişkilendirildi. Kraliçenin asıl nazaranvi, kocasına ve ülkeye bir varis vermekti. Bu niçinle her iki tarafın da sıhhati, görüşmeleri ve münasebetleri saraydaki beşerler tarafınca hararetle tartışılırdı.
Tudors devrindeki kraliçe, doğumdan evvel bir süre yatak odasında kendini izole etmek ve bebek görünene kadar orada kalmak zorunda kaldı. Odanın biri hariç tüm pencereleri panjurla kapatılmıştı ve bebek doğana kadar hiç kimse bu odaya giremezdi.
Fransız mahkemelerinin öteki gelenekleri vardı. Marie Antoinette’in birinci çocuğunun doğumu büyük bir şova dönüştü. Müstakbel baba haricinde, odada bulunan biroldukça akraba vardı.
5. Kraliyet mahkemesi daima olarak konutlar ortası seyahat ederdi.
Kraliyet mahkemesinde yüzlerce hatta kimi vakit 1000’den çok kişi olurdu. Bu devasa topluluk, hükümdarı gittikleri her yerde çevrelerdi. Olağanda hükümdarların ve kraliçelerin birkaç konutu olurdu. I. Elizabeth ve sarayı birkaç haftada bir taşınırdı lakin bu onların seyahat sevgisinden kaynaklanmıyordu.
Bunun sebebi, güzel olmayan kokulara tahammül edememeleriydi. Sıkıntı şu ki, sarayların eski kanalizasyon sistemleri hayli güzel değildi. Birkaç hafta kullandıktan daha sonra paklığa muhtaçlıkları vardı. Konut kokmaya başlardı ve saray çabucak sonrasında diğer bir yere taşınırdı. Orada kalan hizmetçiler tüm odaları temizlemek zorundaydılar. Rastgele bir kale ve saray taşınan hükümdarları ve onların büyük etraflarını kabul etmeye hazır olması gerekiyordu.
6. Sanatın gücü kraliyet evliliklerini nasıl etkiledi?
Kraliyet evliliği, tüm ülkenin ömrünü etkileyen epeyce değerli bir olaydı. Birtakım hükümdarlar fazlaca genç yaşta nişanlandılar. Öbürleri ise eşlerini kendileri seçerdi. Görünüş, bu hadisede büyük rol oynadı. Bu yüzden biroldukça hükümdar potansiyel eşlerinin bir portresini görmek istedi.
7. Kraliçeler kocalarının sevgileri için güçlü çabalar verdiler.
Evvelki yüzsenelerda hükümdarların eşleri hayli fazla güce sahip değildi. Güç olarak kullanabilecekleri yalnızca birkaç şey vardı ve kıyafetleri de onlardan bir tanesiydi. Aragonlu Catherine ve Anne Boleyn, VIII. Henry’nin sevgisi için verdikleri çabada kıyafetleri kullandılar.
Aşikâr bir kraliyet şahsını destekleyen saraylılar, kıyafetleriyle de bunu gösterdiler. Örneğin, Catherine’in takipçileri İngiliz kapüşonluları giyerken, Anne Boleyn’i destekleyen bayanlar tercihlerini bu şapkanın Fransız varyantını tercih ettiler.
8. Kraliyet kıyafetlerini yıkamak sıkıntı ve karmaşık bir işti.
Çamaşır makinelerinin ve çamaşır deterjanlarının ortaya çıkmasından fazlaca evvel, çamaşırları temizlemek güç bir işti. bir daha de, kraliyet üyeleri her vakit paklığa ve düzenliliğe kıymet verirlerdi. Her hükümdarın çarşaflarının durumundan sorumlu bir çamaşırcı vardı. Tüm kirli tuvalet gereçleri ve yatak örtüleri ona gönderilirdi.
Çoğunlukla, yıkanmış keten eşyalardı. Başka gardırop eşyaları fırça ile temizlenir, beyaz ekmekle ovulur ve doğal materyaller sayesinde lekelerden arındırıldı. şimdi tüm giysiler, nizamlı olarak dikkatlice yıkanan keten dolgu ile donatılırdı.
şahsi çamaşır yıkayan şahıslar çoklukla hükümdarların biroldukça sırrını biliyorlardı ve meslekleri, huzurlu hayatıları bu sırları saklama yeteneklerine bağlıydı.
9. Kraliyet üyelerinin makus kokuları önlemek için kullandıkları püf noktalar vardı.
Tudorlar vaktinde, her gün pak çarşaflara sahip olmak bir gurur problemiydi. Beşerler, bilhassa soylular, haftanın her günü için pak çarşafa sahip olmalıydı.
Giysileri doğal paklık eserleri kullanılarak yıkanırdı. Berbat kokuları gidermek için biberiye ve lavanta çalılarının üzerinde kurutulurdu. kimi vakit çimlerin üzerine bile koyarlardı. Kumaşa yavaşça bir aroma verirken, güneş ışınları giysilerde kalan lekelerin çıkarılmasına yardımcı olurdu.
10. Ayakkabılar kraliyet üyelerinin üslubunda büyük bir rol oynadı.
Ayakkabı trendleri de yüzyıldan yüzyıla değişirdi. 16. yüzyıldan itibaren ördek gagalı ayakkabılar moda oldu.
Bayanların ayakkabılarını görmek hakikaten az bir durumdu zira elbiselerin uzunluğu konusunda katı kurallar vardı. Lakin Kraliçe Elizabeth, her insanın onun küçük ayaklarına ve ince bileklerine hayran kalması için bilhassa eteklerinin değiştirilmesini istedi.
11. Büyük saç modelleri yalnızca moda olduğu için kullanılmadı.
18. yüzyılda Marie Antoinette, puf ismi verilen yeni bir saç trendi başlattı. Çiçekler, tüyler ve mücevherlerle süslenmiş bu karmaşık uzun saç tarzları birfazlaca sefer alay konusu olmuştu ve üstelik fazlaca paraya mal oluyorlardı. Lakin bayanlar, yalnızca hoşluk uğruna bu pufları yaratmak için hayli çalışmadılar. Bu saç tarzlarının makul bir manası vardı ve bayanların toplumsal normların yüksek sesle konuşmalarına müsaade vermediği muhakkak olaylarla bağlarını ve düşüncülerini göstermelerine yardımcı oluyordu.
bu biçimdece Marie Antoinette, kocası XVI.Louis’in çiçek hastalığına karşı yapılan aşısı vesilesiyle özel bir saç modeli yarattı. bu biçimdelar aşı tehlikeli bir şey olarak görülüyordu. Marie Antoinette, pufu sayesinde bu tıbbi prosedürle ilgili şahsi görüşünü lisana getirdi. Saç modeli ne kadar tanınan hale geldiyse, Fransa halkı bu tehlikeli hastalığa karşı aşılanmaya o kadar istekliydi.
12. Prenseslerin taktığı kimi şapkalar ve taçlar olağanüstü marifetler gerektiriyordu.
Hennin, Ortaçağ periyodunun en tanınan şapka modüllerinden bir tanesiydi. Bugün bile bir prensesin karnaval kıyafetinin mecburî bir özelliğidir. Bu külah formundaki şapkalar ekseriyetle kolalı ketenden yapılır ve ipekle kaplanırdı.
Şapkalar, külahın içine yerleştirilen saçlar yahut kulaklara takılan özel halkalar yardımıyla başta kalabiliyordu. Her durumda, baştaki bu yapı ile hareket etmek kolay değildi. Bu şapkaların ön kısmına, kuvvetli rüzgarlar sırasında sabitlemeye yahut tutmaya yardımcı olan özel bir halka takılmıştır.
13. Kraliyet üyeleri, beşerler için moda ikonlarıydı.
Kraliyet üyeleri eski vakit içinderdan beri moda ikonu olmuşlardır. Yeni biçimler ve fikirler tanıtırlar ve katı kurallar koyarlardı. Lakin, bu kıyafetlerden kimilerini giyebilmek için belli bir çeviklik gerekiyordu.
Örneğin Tudors periyodunda tek kesim elbiseler hiç yoktu. Hepsi jüpon, farthingale, korse, pilili kollar vb. üzere farklı öğelerden oluşuyordu. Bunlar ya birbirine dikilmiş ya da pimlerle sabitlenmişti. Bu niçinle asil bayanlar, yavaş ve şık bir biçimde yürümek ve sert hareketlerden kaçınarak oturmak zorunda kaldılar.
Siz bu mevzu hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım.
1. Banyo yapmak gerçek bir azap olarak görülürdü.
Tarihe ilgisi olan bireyler, geçmişteki soylu bayanların, klozette banyo yaptıklarını bilirler. Ancak kimileri bununla yetinmemiş daha da ileri gitmiş. İngiliz Hükümdarı II. George’un karısı Kraliçe Caroline, büsbütün giyinikken, sauna tesiri yaratmak ve kraliçenin üşütmesini önlemek için küvetin kendisi keten çarşaflarla kapladı. Hizmetçiler, sabun çözeltileri ve kısrak sütü kullanarak onu pazen bezlerle dikkatlice yıkardılar.
daha sonra, Caroline’ın giydikleri flanel bir gecelikle değiştirilirdi ve önce ısıtılmış yatağa alınırdı. Hatta birtakım hükümdarlar banyo süreçlerinden daha sonra üşümemek için yataklarını direkt banyoya yerleştirdiler.
2. “Dışkı Damadı” (Groom of the Stool) olarak bilinen ve hükümdara boşaltım ve hijyen konusunda yardım etmekten sorumlu kişi, krallıktaki en itibarlı insanlardan bir tanesiydi.
Tudors vakti İngiltere’sindeki kraliyet sarayında en kuvvetli mevkilerden birine “Dışkı Damadı” deniyordu. Bu kişi, özel kraliyet odalarında sistemi koruyor ve hükümdarın gardırobuna ve hatta mali durumlarına bakıyordu. kimi vakit dışkı damatları paranın nasıl harcanacağını bile denetim edebiliyordu.
Lakin durumun ismi, o kişinin en tatsız nazaranvlerden birinden geliyor; işerken ve kaka yaparken hükümdara bakmak ve hizmet etmek. bu biçimdelar kraliyet üyeleri bu şahsi vazifeleri yerine getirirken bile yalnız kalmazlardı. Hükümdar sırlarını, isteklerini paylaşabilir ve hatta dışkı damadından tavsiye bile isteyebilirdi. Hepsinden değerlisi, bu kişi hükümdarın ne kadar sağlıklı olduğunun ve ne kadar düzgün hissettiğinin farkında olmasıydı. Bu durum, Henry VIII vakit içinderında ve Elizabeth I vakit içinderında vardı.
3. Hükümdarlar ve kraliçeler asla yalnız kalmazlardı.
Kraliyet üyeleri özel yatak odalarında bile asla yalnız kalmazlardı. Kral yahut kraliçe haricinde, yatak odasında uyuyan birkaç saray mensubu daha olurdu. Yatak odasının kapıları neredeyse hiç kapanmazdı. Bir çeşit mahremiyet için ısrar eden birinci kraliçe Victoria’ydı. Bu kadar yakın bir ortam ile hükümdarlar, etraflarındaki insanlardan hiç bir sır saklayamazlardı.
I. Elizabeth’in sarayındaki bayanlar, onun kadınsal sıhhatinin en küçük detaylarını dahil her şeyi biliyorlardı ve bu ayrıntıları, makul bir fiyat karşılığında ‘Majestelerinin En Saygıdeğer Müşavere Meclisi’ ile paylaşmışlardı zira kurul, kraliçenin çocuk sahibi olacağından emin olmak istiyorlardı.
4. Kraliçe doğumdan evvel yatak odasına kilitlendi.
Eski günlerde soylu insanların doğum süreci biroldukca ritüelle ilişkilendirildi. Kraliçenin asıl nazaranvi, kocasına ve ülkeye bir varis vermekti. Bu niçinle her iki tarafın da sıhhati, görüşmeleri ve münasebetleri saraydaki beşerler tarafınca hararetle tartışılırdı.
Tudors devrindeki kraliçe, doğumdan evvel bir süre yatak odasında kendini izole etmek ve bebek görünene kadar orada kalmak zorunda kaldı. Odanın biri hariç tüm pencereleri panjurla kapatılmıştı ve bebek doğana kadar hiç kimse bu odaya giremezdi.
Fransız mahkemelerinin öteki gelenekleri vardı. Marie Antoinette’in birinci çocuğunun doğumu büyük bir şova dönüştü. Müstakbel baba haricinde, odada bulunan biroldukça akraba vardı.
5. Kraliyet mahkemesi daima olarak konutlar ortası seyahat ederdi.
Kraliyet mahkemesinde yüzlerce hatta kimi vakit 1000’den çok kişi olurdu. Bu devasa topluluk, hükümdarı gittikleri her yerde çevrelerdi. Olağanda hükümdarların ve kraliçelerin birkaç konutu olurdu. I. Elizabeth ve sarayı birkaç haftada bir taşınırdı lakin bu onların seyahat sevgisinden kaynaklanmıyordu.
Bunun sebebi, güzel olmayan kokulara tahammül edememeleriydi. Sıkıntı şu ki, sarayların eski kanalizasyon sistemleri hayli güzel değildi. Birkaç hafta kullandıktan daha sonra paklığa muhtaçlıkları vardı. Konut kokmaya başlardı ve saray çabucak sonrasında diğer bir yere taşınırdı. Orada kalan hizmetçiler tüm odaları temizlemek zorundaydılar. Rastgele bir kale ve saray taşınan hükümdarları ve onların büyük etraflarını kabul etmeye hazır olması gerekiyordu.
6. Sanatın gücü kraliyet evliliklerini nasıl etkiledi?
Kraliyet evliliği, tüm ülkenin ömrünü etkileyen epeyce değerli bir olaydı. Birtakım hükümdarlar fazlaca genç yaşta nişanlandılar. Öbürleri ise eşlerini kendileri seçerdi. Görünüş, bu hadisede büyük rol oynadı. Bu yüzden biroldukça hükümdar potansiyel eşlerinin bir portresini görmek istedi.
7. Kraliçeler kocalarının sevgileri için güçlü çabalar verdiler.
Evvelki yüzsenelerda hükümdarların eşleri hayli fazla güce sahip değildi. Güç olarak kullanabilecekleri yalnızca birkaç şey vardı ve kıyafetleri de onlardan bir tanesiydi. Aragonlu Catherine ve Anne Boleyn, VIII. Henry’nin sevgisi için verdikleri çabada kıyafetleri kullandılar.
Aşikâr bir kraliyet şahsını destekleyen saraylılar, kıyafetleriyle de bunu gösterdiler. Örneğin, Catherine’in takipçileri İngiliz kapüşonluları giyerken, Anne Boleyn’i destekleyen bayanlar tercihlerini bu şapkanın Fransız varyantını tercih ettiler.
8. Kraliyet kıyafetlerini yıkamak sıkıntı ve karmaşık bir işti.
Çamaşır makinelerinin ve çamaşır deterjanlarının ortaya çıkmasından fazlaca evvel, çamaşırları temizlemek güç bir işti. bir daha de, kraliyet üyeleri her vakit paklığa ve düzenliliğe kıymet verirlerdi. Her hükümdarın çarşaflarının durumundan sorumlu bir çamaşırcı vardı. Tüm kirli tuvalet gereçleri ve yatak örtüleri ona gönderilirdi.
Çoğunlukla, yıkanmış keten eşyalardı. Başka gardırop eşyaları fırça ile temizlenir, beyaz ekmekle ovulur ve doğal materyaller sayesinde lekelerden arındırıldı. şimdi tüm giysiler, nizamlı olarak dikkatlice yıkanan keten dolgu ile donatılırdı.
şahsi çamaşır yıkayan şahıslar çoklukla hükümdarların biroldukça sırrını biliyorlardı ve meslekleri, huzurlu hayatıları bu sırları saklama yeteneklerine bağlıydı.
9. Kraliyet üyelerinin makus kokuları önlemek için kullandıkları püf noktalar vardı.
Tudorlar vaktinde, her gün pak çarşaflara sahip olmak bir gurur problemiydi. Beşerler, bilhassa soylular, haftanın her günü için pak çarşafa sahip olmalıydı.
Giysileri doğal paklık eserleri kullanılarak yıkanırdı. Berbat kokuları gidermek için biberiye ve lavanta çalılarının üzerinde kurutulurdu. kimi vakit çimlerin üzerine bile koyarlardı. Kumaşa yavaşça bir aroma verirken, güneş ışınları giysilerde kalan lekelerin çıkarılmasına yardımcı olurdu.
10. Ayakkabılar kraliyet üyelerinin üslubunda büyük bir rol oynadı.
Ayakkabı trendleri de yüzyıldan yüzyıla değişirdi. 16. yüzyıldan itibaren ördek gagalı ayakkabılar moda oldu.
Bayanların ayakkabılarını görmek hakikaten az bir durumdu zira elbiselerin uzunluğu konusunda katı kurallar vardı. Lakin Kraliçe Elizabeth, her insanın onun küçük ayaklarına ve ince bileklerine hayran kalması için bilhassa eteklerinin değiştirilmesini istedi.
11. Büyük saç modelleri yalnızca moda olduğu için kullanılmadı.
18. yüzyılda Marie Antoinette, puf ismi verilen yeni bir saç trendi başlattı. Çiçekler, tüyler ve mücevherlerle süslenmiş bu karmaşık uzun saç tarzları birfazlaca sefer alay konusu olmuştu ve üstelik fazlaca paraya mal oluyorlardı. Lakin bayanlar, yalnızca hoşluk uğruna bu pufları yaratmak için hayli çalışmadılar. Bu saç tarzlarının makul bir manası vardı ve bayanların toplumsal normların yüksek sesle konuşmalarına müsaade vermediği muhakkak olaylarla bağlarını ve düşüncülerini göstermelerine yardımcı oluyordu.
bu biçimdece Marie Antoinette, kocası XVI.Louis’in çiçek hastalığına karşı yapılan aşısı vesilesiyle özel bir saç modeli yarattı. bu biçimdelar aşı tehlikeli bir şey olarak görülüyordu. Marie Antoinette, pufu sayesinde bu tıbbi prosedürle ilgili şahsi görüşünü lisana getirdi. Saç modeli ne kadar tanınan hale geldiyse, Fransa halkı bu tehlikeli hastalığa karşı aşılanmaya o kadar istekliydi.
12. Prenseslerin taktığı kimi şapkalar ve taçlar olağanüstü marifetler gerektiriyordu.
Hennin, Ortaçağ periyodunun en tanınan şapka modüllerinden bir tanesiydi. Bugün bile bir prensesin karnaval kıyafetinin mecburî bir özelliğidir. Bu külah formundaki şapkalar ekseriyetle kolalı ketenden yapılır ve ipekle kaplanırdı.
Şapkalar, külahın içine yerleştirilen saçlar yahut kulaklara takılan özel halkalar yardımıyla başta kalabiliyordu. Her durumda, baştaki bu yapı ile hareket etmek kolay değildi. Bu şapkaların ön kısmına, kuvvetli rüzgarlar sırasında sabitlemeye yahut tutmaya yardımcı olan özel bir halka takılmıştır.
13. Kraliyet üyeleri, beşerler için moda ikonlarıydı.
Kraliyet üyeleri eski vakit içinderdan beri moda ikonu olmuşlardır. Yeni biçimler ve fikirler tanıtırlar ve katı kurallar koyarlardı. Lakin, bu kıyafetlerden kimilerini giyebilmek için belli bir çeviklik gerekiyordu.
Örneğin Tudors periyodunda tek kesim elbiseler hiç yoktu. Hepsi jüpon, farthingale, korse, pilili kollar vb. üzere farklı öğelerden oluşuyordu. Bunlar ya birbirine dikilmiş ya da pimlerle sabitlenmişti. Bu niçinle asil bayanlar, yavaş ve şık bir biçimde yürümek ve sert hareketlerden kaçınarak oturmak zorunda kaldılar.
Siz bu mevzu hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım.