Namik
Üye
ROMA – Halkın önüne çıkıp milletimin huzurunda tanıklık etmeyi tercih ederim.” Bu sözlerle, kapalı kapılar ardında ifade verme seçeneğini reddeden Fatoumata Barry, 28 Eylül 2009’da eski bir Fransız kolonisi olan Gine’nin başkenti Conakry stadyumunda kendisi ve yüzlerce kişinin yaşadığı dehşeti anlatmaya başladı. . Onun tanıklığı, o katliamın faillerine karşı adalet aramak için eşi görülmemiş bir süreçte görülmemiş bir andı.
Ne oldu. 28 Eylül 2009 günü öğleden kısa bir süre önce, Gine güvenlik güçlerinin birkaç yüz üyesi, Conakry’deki bir stadyumda barışçıl bir şekilde toplanan on binlerce kişiye ateş açtı. O zamanki cunta lideri Moussa Dadis Camara’nın cumhurbaşkanlığı yarışına karşı gösteri yapıyorlardı. Yüzlerce kadına tek tek ve grup halinde tecavüz eden polisler, cop, süngü gibi cisimlerle cinsel tacizde bulundu. Geçiş ücreti 150 ölü ve stadyum içinde ve çevresinde 100’den fazla kadına yönelik cinsel saldırı oldu. Ardından polis, cesetleri stadyum ve morglardan çıkarıp çoğunun kimliği henüz belirlenemeyen toplu mezarlara gömerek katliamın kanıtlarını örtbas etti.
Süreç. Şubat 2010’da başlayan ve 2017’nin sonunda sonuçlanan iç soruşturma, siyasi, mali ve lojistik engeller arasında yavaş ilerledi. Ancak güvenlik güçleri suç işlediğinde cezasızlığın büyük ölçüde hüküm sürdüğü bir ülkede, soruşturmanın kapatılması ve yargılamanın başlaması, mağdurlar ve yakınları için adalet umudunun güçlü bir sinyalini verdi.
Tanıklıklar. Fatoumata Barry, 15 Mart’ta polisin önce kendisine vurduğunu, ardından memurların bir bıçak çıkardığını, kıyafetlerini yırttığını ve defalarca tecavüz edip bir tahta parçasıyla dövdüğünü söyledi. “Polisi burada görüyorsunuz… buraya getirdiği şey, benim içime soktuğu şey bu,” dedi, vahşetin mahkemede çekilmiş bir fotoğrafını göstererek. “Biz kadınız, bu ülkede haklarımıza saygı duyulduğunu düşündük.” Oumou Barry, on yıldan fazla bir süre boyunca, o Pazartesi günü bir Gine askeri tarafından cinsel saldırısına uğradığının kanıtı olarak, yırtık, kanlı elbisesini ve kırık kürek kemiğinin CT taramasıyla birlikte plastik bir torbada sakladı. on dört yıl önce kanlı. Şu anda 63 yaşında olan kadın Al Jazeera’ya “Bu, o gün giydiğim elbise, bu bana yaptıklarının kanıtı” dedi.
Adalet talebi. Korkunç olaylardan sağ kurtulanlar ve sivil toplum grupları, o gün Conakry’deki stadyumda yaşananların netlik kazanması için uzun süredir kampanya yürütüyor. Adalet kampanyasını destekleyen kuruluşlar arasında 28 Eylül Katliamı Kurbanları, Aileleri ve Dostları Derneği de yer alıyor. Herkes İçin Eşit HaklarGine İnsan Hakları Örgütü, Uluslararası İnsan Hakları Federasyonu, Uluslararası Af Örgütü Ve İnsan Hakları İzleme Örgütü. Fatoumata Barry, neredeyse on dört yıl geçmesine rağmen, duruşma sırasında, onun anısının hala peşini bırakmadığını söyledi: “Geceleri uyumaya gittiğimde, gördüğüm ilk şey bu görüntüler oluyor”.
Cinsel şiddet ve damgalama. Şubat ayında, davanın ilk aşaması sona erdi, o zamandan beri mağdurlar ifade vermeye başladı ve tecavüze uğrayan kadınlar bunu genellikle kapalı kapılar ardında yaptı. Gine’nin büyük ölçüde muhafazakar toplumunda cinsel şiddete ilişkin derin bir damgalama var. İlk ifadesi vesilesiyle, mahkeme maktulün kimliğinin gizli tutulmasını ihlal etti çünkü bir yargıç, mahkeme salonunda kameralar hala dönerken ondan görünmesini istedi ve bu nedenle kadın filme alındı. Fatoumata Barry ise açık kapılar önünde ifade vermek isteyen birkaç kişiden biriydi. Barry, şiddetten sonra Gine’yi terk etti çünkü adalet yerini bulana kadar ülkesinde yaşamak için geri dönemeyeceğini söyledi.
Ne oldu. 28 Eylül 2009 günü öğleden kısa bir süre önce, Gine güvenlik güçlerinin birkaç yüz üyesi, Conakry’deki bir stadyumda barışçıl bir şekilde toplanan on binlerce kişiye ateş açtı. O zamanki cunta lideri Moussa Dadis Camara’nın cumhurbaşkanlığı yarışına karşı gösteri yapıyorlardı. Yüzlerce kadına tek tek ve grup halinde tecavüz eden polisler, cop, süngü gibi cisimlerle cinsel tacizde bulundu. Geçiş ücreti 150 ölü ve stadyum içinde ve çevresinde 100’den fazla kadına yönelik cinsel saldırı oldu. Ardından polis, cesetleri stadyum ve morglardan çıkarıp çoğunun kimliği henüz belirlenemeyen toplu mezarlara gömerek katliamın kanıtlarını örtbas etti.
Süreç. Şubat 2010’da başlayan ve 2017’nin sonunda sonuçlanan iç soruşturma, siyasi, mali ve lojistik engeller arasında yavaş ilerledi. Ancak güvenlik güçleri suç işlediğinde cezasızlığın büyük ölçüde hüküm sürdüğü bir ülkede, soruşturmanın kapatılması ve yargılamanın başlaması, mağdurlar ve yakınları için adalet umudunun güçlü bir sinyalini verdi.
Tanıklıklar. Fatoumata Barry, 15 Mart’ta polisin önce kendisine vurduğunu, ardından memurların bir bıçak çıkardığını, kıyafetlerini yırttığını ve defalarca tecavüz edip bir tahta parçasıyla dövdüğünü söyledi. “Polisi burada görüyorsunuz… buraya getirdiği şey, benim içime soktuğu şey bu,” dedi, vahşetin mahkemede çekilmiş bir fotoğrafını göstererek. “Biz kadınız, bu ülkede haklarımıza saygı duyulduğunu düşündük.” Oumou Barry, on yıldan fazla bir süre boyunca, o Pazartesi günü bir Gine askeri tarafından cinsel saldırısına uğradığının kanıtı olarak, yırtık, kanlı elbisesini ve kırık kürek kemiğinin CT taramasıyla birlikte plastik bir torbada sakladı. on dört yıl önce kanlı. Şu anda 63 yaşında olan kadın Al Jazeera’ya “Bu, o gün giydiğim elbise, bu bana yaptıklarının kanıtı” dedi.
Adalet talebi. Korkunç olaylardan sağ kurtulanlar ve sivil toplum grupları, o gün Conakry’deki stadyumda yaşananların netlik kazanması için uzun süredir kampanya yürütüyor. Adalet kampanyasını destekleyen kuruluşlar arasında 28 Eylül Katliamı Kurbanları, Aileleri ve Dostları Derneği de yer alıyor. Herkes İçin Eşit HaklarGine İnsan Hakları Örgütü, Uluslararası İnsan Hakları Federasyonu, Uluslararası Af Örgütü Ve İnsan Hakları İzleme Örgütü. Fatoumata Barry, neredeyse on dört yıl geçmesine rağmen, duruşma sırasında, onun anısının hala peşini bırakmadığını söyledi: “Geceleri uyumaya gittiğimde, gördüğüm ilk şey bu görüntüler oluyor”.
Cinsel şiddet ve damgalama. Şubat ayında, davanın ilk aşaması sona erdi, o zamandan beri mağdurlar ifade vermeye başladı ve tecavüze uğrayan kadınlar bunu genellikle kapalı kapılar ardında yaptı. Gine’nin büyük ölçüde muhafazakar toplumunda cinsel şiddete ilişkin derin bir damgalama var. İlk ifadesi vesilesiyle, mahkeme maktulün kimliğinin gizli tutulmasını ihlal etti çünkü bir yargıç, mahkeme salonunda kameralar hala dönerken ondan görünmesini istedi ve bu nedenle kadın filme alındı. Fatoumata Barry ise açık kapılar önünde ifade vermek isteyen birkaç kişiden biriydi. Barry, şiddetten sonra Gine’yi terk etti çünkü adalet yerini bulana kadar ülkesinde yaşamak için geri dönemeyeceğini söyledi.