SEUL – Güney Kore dünyadaki en düşük doğum oranına sahip ülke, ancak ebeveynler, ülke genelinde yüzlerce kamu tesisi “çocuksuz bölgeler” olarak belirlendiğinde hükümetin çocuk sahibi olmalarını kolaylaştırmadığını söylüyor.
Bu ayın başlarında bir milletvekili yürümeye başlayan çocuğunu Ulusal Meclis’e getirdi ve hükümeti restoranlar, müzeler, kafeler ve diğer kuruluşların çocukları dışarıda tutmasına izin veren kuralı yasaklamaya çağırdı.
Temel Gelir Partisi temsilcisi Yong Hye-in yaptığı konuşmada, belirli bölgelerden gelen çocukların yasak olduğu şehirlerde aile kurmanın giderek zorlaştığını söyledi. Çocuk yasağı olan bölgelerden kurtulmanın ve çocukları daha kabul eden bir toplum yaratmanın, ülkenin düşük doğum oranının üstesinden gelmesine yardımcı olacağını söyledi.
Bayan Yong, oğlunu Ulusal Meclis’te kucaklarken, “Bir çocukla hayat kolay değil,” dedi. “Yine de çocuklarımızla birlikte yaşayabileceğimiz bir toplumu yeniden yaratmalıyız.”
Hükümet verilerine göre, Güney Kore’de geçen yıl doğum oranı 0,78’di. Ülke genelinde birçok genç çift, artan çocuk bakımı ve konut maliyetleri, iş eksikliği ve gelecekle ilgili artan endişe nedeniyle çocuk sahibi olmamayı seçiyor. Hükümet yıllarca çocuklu ailelere ayda yüzlerce dolar gibi teşvikler verdi, ancak demografik krizi yeterince ele alamadı.
Güney Kore’de yüzlerce çocuksuz bölge var. Örneğin, Kore Ulusal Kütüphanesi, 16 yaşın altındaki herkesin özel izin olmaksızın girmesini yasaklamaktadır. (Son zamanlarda, bazı yerler yaşlıları da yasaklamaya çalıştı ve bu da çevrimiçi tartışmalara yol açtı.)
Bu, Bayan Yong’un çocuğuyla birlikte Ulusal Meclis huzuruna ikinci kez çıkmasıdır. 2021 yazında oğlu henüz birkaç haftalıkken yanına geldi. Ulusal Meclis, meclis üyeleri ve yetkili personel dışındaki herkesin girişini yasaklar ve kendisi de çocuksuz bir bölge olarak kabul edilir.
Bayan Yong, 2021’de “Ulusal Meclis Odasında Çocuklara Refakat Etme Yasası”nı çıkardı ve 24 aylıktan küçük bebeklerin Parlamentonun zemin katına girmesine izin verilmesini talep etti. Tasarı henüz kabul edilmedi.
Çocukların nerelere erişip nerelere erişemeyeceği konusundaki tartışma yıllardır sürüyor ve sadece Güney Kore’de değil. Kızgın gezginler, havayollarının neden küçük çocuklu aileler için oturma alanları sunmadığını sık sık soruyor.
Avustralya ve Amerika Birleşik Devletleri de dahil olmak üzere birçok ülke çocukların hükümet binalarına girmesine izin veriyor. Yeni bir NASA yöneticisini onaylamak için hazır bulunması gereken Senatör Tammy Duckworth’un 2018 seçimlerine iki haftadan az bir süre kala bir kız çocuğu dünyaya getirmesinden sonra ilk kez bebeklerin Washington’daki Senato’ya girmesine izin verildi.
İngiltere Parlamento Üyesi Stella Creasy, 2021’de bebeğini Londra’daki Westminster Hall’a götürdüğü için para cezasına çarptırıldı.
Bayan Yong, 1990 yılında Seul’ün eteklerindeki bir kasaba olan Bucheon’da doğdu ve 2020’de yasa koyucu oldu. Çocukların giremeyeceği bölgeleri ortadan kaldırmanın yanı sıra, çocukların ve ailelerinin müzeler ve eğlence parkları gibi yerlerde kuyruklardan kaçınmasına olanak sağlayacak yasalar çıkarmayı da planlıyor.
Hükümet istatistiklerine göre, Güney Kore’de 10 yaşın altında yaklaşık 3,5 milyon çocuk ve çocuklar için 11.000’den fazla halka açık oyun tesisi bulunmaktadır.
Çocuksuz bölgelere ilişkin kamuoyu, Güney Korelilerin çoğunun onları desteklediğini gösteriyor. Seul merkezli bir anket şirketi olan Hankook Research tarafından 2022’de yapılan bir anket, yanıt verenlerin yüzde 73’ünün çocukların yasak olduğu bölgeleri desteklediğini ve sadece yüzde 18’inin buna karşı çıktığını ortaya koydu. (Yanıt verenlerin yüzde 9’u kararsızdı).
Politikanın destekçileri, çocukların müşterileri rahatsız edebileceğini söylüyor. Seul’de çocukların yasak olduğu bir kafeye sık sık giden bir mühendislik öğrencisi olan Lee Chan-hee, bu hafta verdiği bir röportajda, “Genellikle ders çalışmak için kafelere giderim, ağlayan çocuklar tarafından rahatsız edilmek istemiyorum.” dedi.
Bölgeleri desteklemenin diğer nedenleri, kazaları ve mülke zarar gelmesini ve küçük çocukların yaralanmasını önlemektir. Küçük işletme sahiplerinin haklarının korunması da dikkate alınmıştır.
Ama gidişat değişebilir.
Kore yarımadasının güney ucundaki popüler bir turizm merkezi olan Jeju Adası’ndaki Sağlık ve Refah Komitesi, ada genelinde çocuklara yasak bölgelerin kaldırılmasına yönelik bir kararnameyi tartışırken, geçen hafta çocuklara yasak bölgelerin kaldırılmasına yönelik baskı ivme kazandı.
Adadaki milletvekilleri, yasayı geçirip geçirmemeye karar vermek için bu ay içinde bir toplantı yapacaklar. Kabul edilirse, Güney Kore’de türünün ilk yasası olacak.
Bu ayın başlarında bir milletvekili yürümeye başlayan çocuğunu Ulusal Meclis’e getirdi ve hükümeti restoranlar, müzeler, kafeler ve diğer kuruluşların çocukları dışarıda tutmasına izin veren kuralı yasaklamaya çağırdı.
Temel Gelir Partisi temsilcisi Yong Hye-in yaptığı konuşmada, belirli bölgelerden gelen çocukların yasak olduğu şehirlerde aile kurmanın giderek zorlaştığını söyledi. Çocuk yasağı olan bölgelerden kurtulmanın ve çocukları daha kabul eden bir toplum yaratmanın, ülkenin düşük doğum oranının üstesinden gelmesine yardımcı olacağını söyledi.
Bayan Yong, oğlunu Ulusal Meclis’te kucaklarken, “Bir çocukla hayat kolay değil,” dedi. “Yine de çocuklarımızla birlikte yaşayabileceğimiz bir toplumu yeniden yaratmalıyız.”
Hükümet verilerine göre, Güney Kore’de geçen yıl doğum oranı 0,78’di. Ülke genelinde birçok genç çift, artan çocuk bakımı ve konut maliyetleri, iş eksikliği ve gelecekle ilgili artan endişe nedeniyle çocuk sahibi olmamayı seçiyor. Hükümet yıllarca çocuklu ailelere ayda yüzlerce dolar gibi teşvikler verdi, ancak demografik krizi yeterince ele alamadı.
Güney Kore’de yüzlerce çocuksuz bölge var. Örneğin, Kore Ulusal Kütüphanesi, 16 yaşın altındaki herkesin özel izin olmaksızın girmesini yasaklamaktadır. (Son zamanlarda, bazı yerler yaşlıları da yasaklamaya çalıştı ve bu da çevrimiçi tartışmalara yol açtı.)
Bu, Bayan Yong’un çocuğuyla birlikte Ulusal Meclis huzuruna ikinci kez çıkmasıdır. 2021 yazında oğlu henüz birkaç haftalıkken yanına geldi. Ulusal Meclis, meclis üyeleri ve yetkili personel dışındaki herkesin girişini yasaklar ve kendisi de çocuksuz bir bölge olarak kabul edilir.
Bayan Yong, 2021’de “Ulusal Meclis Odasında Çocuklara Refakat Etme Yasası”nı çıkardı ve 24 aylıktan küçük bebeklerin Parlamentonun zemin katına girmesine izin verilmesini talep etti. Tasarı henüz kabul edilmedi.
Çocukların nerelere erişip nerelere erişemeyeceği konusundaki tartışma yıllardır sürüyor ve sadece Güney Kore’de değil. Kızgın gezginler, havayollarının neden küçük çocuklu aileler için oturma alanları sunmadığını sık sık soruyor.
Avustralya ve Amerika Birleşik Devletleri de dahil olmak üzere birçok ülke çocukların hükümet binalarına girmesine izin veriyor. Yeni bir NASA yöneticisini onaylamak için hazır bulunması gereken Senatör Tammy Duckworth’un 2018 seçimlerine iki haftadan az bir süre kala bir kız çocuğu dünyaya getirmesinden sonra ilk kez bebeklerin Washington’daki Senato’ya girmesine izin verildi.
İngiltere Parlamento Üyesi Stella Creasy, 2021’de bebeğini Londra’daki Westminster Hall’a götürdüğü için para cezasına çarptırıldı.
Bayan Yong, 1990 yılında Seul’ün eteklerindeki bir kasaba olan Bucheon’da doğdu ve 2020’de yasa koyucu oldu. Çocukların giremeyeceği bölgeleri ortadan kaldırmanın yanı sıra, çocukların ve ailelerinin müzeler ve eğlence parkları gibi yerlerde kuyruklardan kaçınmasına olanak sağlayacak yasalar çıkarmayı da planlıyor.
Hükümet istatistiklerine göre, Güney Kore’de 10 yaşın altında yaklaşık 3,5 milyon çocuk ve çocuklar için 11.000’den fazla halka açık oyun tesisi bulunmaktadır.
Çocuksuz bölgelere ilişkin kamuoyu, Güney Korelilerin çoğunun onları desteklediğini gösteriyor. Seul merkezli bir anket şirketi olan Hankook Research tarafından 2022’de yapılan bir anket, yanıt verenlerin yüzde 73’ünün çocukların yasak olduğu bölgeleri desteklediğini ve sadece yüzde 18’inin buna karşı çıktığını ortaya koydu. (Yanıt verenlerin yüzde 9’u kararsızdı).
Politikanın destekçileri, çocukların müşterileri rahatsız edebileceğini söylüyor. Seul’de çocukların yasak olduğu bir kafeye sık sık giden bir mühendislik öğrencisi olan Lee Chan-hee, bu hafta verdiği bir röportajda, “Genellikle ders çalışmak için kafelere giderim, ağlayan çocuklar tarafından rahatsız edilmek istemiyorum.” dedi.
Bölgeleri desteklemenin diğer nedenleri, kazaları ve mülke zarar gelmesini ve küçük çocukların yaralanmasını önlemektir. Küçük işletme sahiplerinin haklarının korunması da dikkate alınmıştır.
Ama gidişat değişebilir.
Kore yarımadasının güney ucundaki popüler bir turizm merkezi olan Jeju Adası’ndaki Sağlık ve Refah Komitesi, ada genelinde çocuklara yasak bölgelerin kaldırılmasına yönelik bir kararnameyi tartışırken, geçen hafta çocuklara yasak bölgelerin kaldırılmasına yönelik baskı ivme kazandı.
Adadaki milletvekilleri, yasayı geçirip geçirmemeye karar vermek için bu ay içinde bir toplantı yapacaklar. Kabul edilirse, Güney Kore’de türünün ilk yasası olacak.