Namik
Aktif Üye
ROMA – İsrail’in Hamas saldırılarına tepkisinin başladığı 7 Ekim’den bu yana Gazze Şeridi’nde 101 yardım görevlisi öldürüldü. Birleşmiş Milletler tarafından asla kaydedilmemiş çok yüksek bir rakam ve yarın yas işareti olarak bayraklar yarıya indirilecek. “Yirmi yıl öncesine göre insani yardım çok zorlaştı çünkü. Bugün Sivil toplum örgütleri savaş sahnesine giriyorlar ve siyasi bir değerlendirmenin parçası oluyorlar”, diyorYurtdışı Geliştirme Enstitüsü INTERSOS’un işbirliğiyle Roma’da düzenlediği konferans vesilesiyle Pisa Sant’Anna Lisesi ve Roma Capitale’nin himayesinde.
Tarafsızlık mı, müzakere mi? için en önemli zorluklardan biri İnsani yardım kuruluşları bugün hükümetlerle ilişkilerde doğru denge noktasını bulmaktır. Örneğin yerel kuruluşlardan alınan fonlar, kaçınılmaz olarak bölgelerde faaliyet gösterenlerin bağımsızlığını azaltıyor. Ancak aynı zamanda içinde çalıştığımız bağlamları kontrol eden yetkililerle işbirliği de gereklidir. Afganistan’da – Genel Müdürü Kostas Moschohoritis açıklıyor İntersos – yardım, nüfusun ihtiyaçlarının farkında oldukları için kabul eden Taliban ile müzakere edildi. Ancak dünyada Musul veya Çad Gölü gibi silahlı gruplarla arabuluculuğun imkansız olduğu yerler de var.
Ve sonra Ukrayna var. Özellikle Donbass’ta, kuruluşlar bir yıldır nüfusu desteklemek için izin almaya çalışıyor, ancak hem Kiev hem de Moskova’nın yarattığı koşullar aşılamaz durumda. Ayrıca belirli yerel kurumlarla işbirliği yapılmamasını açıkça isteyen finansörler de var ve bu tür talepler STK’ların çalışmalarına daha fazla engel teşkil ediyor. Bunun nedeni, özellikle en karmaşık bağlamlarda insani yardım eyleminin ancak tüm taraflarca desteklenmesi halinde etkili olabilmesidir.
Tarafsızlık. Tarafsızlığa ulaşmak sadece zor olmakla kalmıyor, aynı zamanda verimsiz de oluyorsa, amaç zor durumdaki insanlara yardım ulaştırmak olduğunda tarafsızlık sorgulanamaz. Birisini bombalardan kurtarmak zorundaysanız ya da evleri, hastaneleri yeniden inşa etmek zorundaysanız, bunu yapıp yapmayacağınıza siyasi değerlendirmelerle karar veremezsiniz. Bugün uluslararası hukuk tüm çatışma bölgelerinde çiğneniyor. Hastanelere, ambulanslara, insani yardım konvoylarına, okullara ve kuruluşların diğer tesislerine ve ayrıca sivil topluma yönelik saldırılar birçok savaş bağlamında kaydedilmektedir. İnsani nedenlerle ateşkes istemenin bile zor olduğu Gazze gibi durumlarda işler daha da karmaşıklaşıyor.
Derin bir meşruiyet krizi yaşıyoruz. Afganistan’da, Ukrayna’da, Suriye’de ya da Yemen’de oluyor; ama aynı zamanda Çad’da, Etiyopya’da: İnsani yardım sistemi, çok kültürlülükten yerel halkın Batılı insani yardım çalışanlarına karşı hissettiği güvensizliğe kadar çok çeşitli faktörlerin neden olduğu derin bir meşruiyet krizi yaşıyor. – yerel bağlamlarla doğrudan ve günlük temastan çok bürokratik bataklıklara batmış oldukları için “yabancılar” olarak algılanmaktan kaçınmak için çok az şey yapıyorlar.
Hıristiyanlık ve Aydınlanma. İkinci Dünya Savaşı sonrasında doğan insani yardım sistemi, bir yanda Hristiyan değerleri, diğer yanda Aydınlanma değerlerinin rehberliğinde Birleşmiş Milletler, Kızılhaç ve sivil toplum kuruluşları tarafından yönetilmektedir. Ancak bu, özellikle Çin veya Hindistan gibi vizyonlarıyla statükoyu sorgulayan gerçeklerin ortaya çıkmasından bu yana artık geçerli olmayan bir sistem. Bir kez daha Gazze belgesi: Ateşkes çağrısında bulunan Rusya, Güney Afrika, Brezilya ve Çin’in yaptığının aksine, Avrupa’da hiç kimse Cenevre Sözleşmesi’ne uyum çağrısında bulunmadı.
Yardım ve politika. Konferans sırasında Batı’nın insani harcamalarının 50 milyar dolar civarında olduğu söylendi. İntersos – bir form olarak kullanmak yumuşak güç. Eğer durum böyle olmasaydı dünyanın en trajik krizlerine gösterilen farklı ilgi açıklanamazdı. Arap-İsrail çatışması bugün tüm ilginin odağında; Afganistan’da, Yemen’de, Demokratik Kongo Cumhuriyeti’nde, Orta Afrika’da, hatta Darfur’da, Sudan’da olup bitenler medyanın radarının tamamen dışında kalıyor. (nadir istisnalar dışında, Dayanışma Dünyası gerçekte anlaşıldığı gibi – herhangi bir analiz veya tartışmayla da.
Batı’ya güvensizlik. Konferans sırasında ortaya çıkan en önemli noktalardan biri, insani yardım çalışanlarının çalışmalarına da nüfuz eden ve yerel halkta güvensizlik yaratan bürokrasinin fazlalığıdır. Bazı müdahalelerin yavaşlığıyla karşı karşıya kalan baskın duygu, yardım çalışanlarının yardım etmek için değil, yöntem ve değerleri empoze etmek için gönderilen “Batılı ajanlar” olduğu yönünde. Önemli olan, tam da Batı tarzı hümaniteryenizmin kurucu değerleri ile müdahale edilen yerlerin kültürlerini, insanların kaderini değiştirme fikrinin cazibesine kapılmadan bir araya getirebilmektir. Amaç, temel evrensel değerlerin taşıyıcıları olarak algılanmaktır.
Tarafsızlık mı, müzakere mi? için en önemli zorluklardan biri İnsani yardım kuruluşları bugün hükümetlerle ilişkilerde doğru denge noktasını bulmaktır. Örneğin yerel kuruluşlardan alınan fonlar, kaçınılmaz olarak bölgelerde faaliyet gösterenlerin bağımsızlığını azaltıyor. Ancak aynı zamanda içinde çalıştığımız bağlamları kontrol eden yetkililerle işbirliği de gereklidir. Afganistan’da – Genel Müdürü Kostas Moschohoritis açıklıyor İntersos – yardım, nüfusun ihtiyaçlarının farkında oldukları için kabul eden Taliban ile müzakere edildi. Ancak dünyada Musul veya Çad Gölü gibi silahlı gruplarla arabuluculuğun imkansız olduğu yerler de var.
Ve sonra Ukrayna var. Özellikle Donbass’ta, kuruluşlar bir yıldır nüfusu desteklemek için izin almaya çalışıyor, ancak hem Kiev hem de Moskova’nın yarattığı koşullar aşılamaz durumda. Ayrıca belirli yerel kurumlarla işbirliği yapılmamasını açıkça isteyen finansörler de var ve bu tür talepler STK’ların çalışmalarına daha fazla engel teşkil ediyor. Bunun nedeni, özellikle en karmaşık bağlamlarda insani yardım eyleminin ancak tüm taraflarca desteklenmesi halinde etkili olabilmesidir.
Tarafsızlık. Tarafsızlığa ulaşmak sadece zor olmakla kalmıyor, aynı zamanda verimsiz de oluyorsa, amaç zor durumdaki insanlara yardım ulaştırmak olduğunda tarafsızlık sorgulanamaz. Birisini bombalardan kurtarmak zorundaysanız ya da evleri, hastaneleri yeniden inşa etmek zorundaysanız, bunu yapıp yapmayacağınıza siyasi değerlendirmelerle karar veremezsiniz. Bugün uluslararası hukuk tüm çatışma bölgelerinde çiğneniyor. Hastanelere, ambulanslara, insani yardım konvoylarına, okullara ve kuruluşların diğer tesislerine ve ayrıca sivil topluma yönelik saldırılar birçok savaş bağlamında kaydedilmektedir. İnsani nedenlerle ateşkes istemenin bile zor olduğu Gazze gibi durumlarda işler daha da karmaşıklaşıyor.
Derin bir meşruiyet krizi yaşıyoruz. Afganistan’da, Ukrayna’da, Suriye’de ya da Yemen’de oluyor; ama aynı zamanda Çad’da, Etiyopya’da: İnsani yardım sistemi, çok kültürlülükten yerel halkın Batılı insani yardım çalışanlarına karşı hissettiği güvensizliğe kadar çok çeşitli faktörlerin neden olduğu derin bir meşruiyet krizi yaşıyor. – yerel bağlamlarla doğrudan ve günlük temastan çok bürokratik bataklıklara batmış oldukları için “yabancılar” olarak algılanmaktan kaçınmak için çok az şey yapıyorlar.
Hıristiyanlık ve Aydınlanma. İkinci Dünya Savaşı sonrasında doğan insani yardım sistemi, bir yanda Hristiyan değerleri, diğer yanda Aydınlanma değerlerinin rehberliğinde Birleşmiş Milletler, Kızılhaç ve sivil toplum kuruluşları tarafından yönetilmektedir. Ancak bu, özellikle Çin veya Hindistan gibi vizyonlarıyla statükoyu sorgulayan gerçeklerin ortaya çıkmasından bu yana artık geçerli olmayan bir sistem. Bir kez daha Gazze belgesi: Ateşkes çağrısında bulunan Rusya, Güney Afrika, Brezilya ve Çin’in yaptığının aksine, Avrupa’da hiç kimse Cenevre Sözleşmesi’ne uyum çağrısında bulunmadı.
Yardım ve politika. Konferans sırasında Batı’nın insani harcamalarının 50 milyar dolar civarında olduğu söylendi. İntersos – bir form olarak kullanmak yumuşak güç. Eğer durum böyle olmasaydı dünyanın en trajik krizlerine gösterilen farklı ilgi açıklanamazdı. Arap-İsrail çatışması bugün tüm ilginin odağında; Afganistan’da, Yemen’de, Demokratik Kongo Cumhuriyeti’nde, Orta Afrika’da, hatta Darfur’da, Sudan’da olup bitenler medyanın radarının tamamen dışında kalıyor. (nadir istisnalar dışında, Dayanışma Dünyası gerçekte anlaşıldığı gibi – herhangi bir analiz veya tartışmayla da.
Batı’ya güvensizlik. Konferans sırasında ortaya çıkan en önemli noktalardan biri, insani yardım çalışanlarının çalışmalarına da nüfuz eden ve yerel halkta güvensizlik yaratan bürokrasinin fazlalığıdır. Bazı müdahalelerin yavaşlığıyla karşı karşıya kalan baskın duygu, yardım çalışanlarının yardım etmek için değil, yöntem ve değerleri empoze etmek için gönderilen “Batılı ajanlar” olduğu yönünde. Önemli olan, tam da Batı tarzı hümaniteryenizmin kurucu değerleri ile müdahale edilen yerlerin kültürlerini, insanların kaderini değiştirme fikrinin cazibesine kapılmadan bir araya getirebilmektir. Amaç, temel evrensel değerlerin taşıyıcıları olarak algılanmaktır.