*Mike, gençliğinde bir Nazi’ydi. Yalnızca altı yıl daha sonra artık Black Lives Matter (Siyahların ömrü Değerlidir) hareketini destekleyenler içinde. Bir vakit içinder nasıl silahını alıp bir kişiyi öldürecek hale geldiğini düşündükçe tüyleri ürperiyor, “Az daha katil olacaktım” diyor.
George Floyd’un öldürülmesinden (25 Mayıs 2020) üç gün daha sonra, Siyahların hayatı Kıymetlidir hareketini desteklemek için ABD’nin her yanında şovlar düzenleniyordu.
Mike kız arkadaşıyla birlikte Oakland ve California’daki protestolara katılmıştı fakat akşam hava sonucup da polis plastik mermiler ve göz yaşartıcı gaz kullanmaya başlayınca oradan ayrılmaya karar verdiler.
Yanan çöp kutularından yükselen dumanlar içinde araçlarına gerçek giderken beyaz bir kamyonetin durduğunu gördüler. Bunu silah sesleri izledi.
Mike sonrasındasında ölen kişinin Dave Patrick Underwood isminde bir federal polis memuru olduğunu öğrendi.
Ne tesadüftür ki, Underwood ile bir kontağı vardı, o gün onun ailesiyle birlikte yürümüştü. ondan sonrasında onu öldürmekle suçlanan Steven Carillo ile de bir ilişkisi çıktı.
Daha birkaç yıl evvel Mike’ın bakılırsav yaptığı California Hava Üssü’nde teğmendi Carillo…
Bununla da kalmadı. Mike’ın bir sırrı vardı. Konutta, dolabında bir Nazi üniforması duruyordu. Evvelden nasıl biri olduğunu unutmamak için onu orada tutmaya devam ediyordu.
Carillo üzere, Mike da bir vakit içinder aşırıcılığın tabansız kuyusuna düşmüş ve Amerika’nın şiddet uygulamaktan kaçınmayan çok sağ kümelerinin takipçisi olmuştu.
Çocukluğu taşrada küçük, sıklıkla beyazların yaşadığı bir kasabada geçmişti. Günleri gölde kanoyla ya da yakın arkadaşlarıyla kasabada bisikletle dolaşmakla geçiyordu.
Fakat Mike 12 yaşındayken annesi üvey babasından boşandı ve ülkenin öbür bir yerine taşındı.
‘Her şey bambaşkaydı’
Mike kendini birden, bunaltıcı, farklı ırkların yaşadığı bir beton yığını ortasında buldu ve bundan nefret etti. “İnsanlar daha evvel gördüklerime hiç benzemiyordu, yemekler oburdu, suyun bile tadı değişikti, her şey bambaşkaydı” diyor o devir için.
Durumları artık eskisi kadar düzgün değildi, üvey babası da yemin ettiği biçimde onları ziyaret etmiyordu.
Tüm bunlar Mike’ı öfkelendiriyordu. Beyaz milliyetçiliği öfkesini boşaltacak bir yer oldu onun için.
Bir arkadaşının babasının teşvikiyle Mike sağcı talk gösteri sunucusu Sean Hannity’yi dinlemeye başladı. Benzeri içerikler ararken Facebook ve YouTube’da beyaz milliyetçiliğine dair görüntü ve podcastlar buldu.
Toplumsal medya algoritmaları tabansız kuyu tesiri denilen etkiyi yaratmaya, onu giderek daha aşırıcı içeriklere yönlendirmeye başlamıştı bile.
Jared Stapp
Örneğin, boşanmanın ülkü beyaz aile yapısını yıkmaya yönelik bir Yahudi komplosu olduğu üzere şeyler okuyordu. “Her niçinse buna inanmak, üvey babamın beni ve kardeşlerimi döven bir alkolik olduğuna inanmaktan daha kolaydı” diyor.
vakit içinde Mike internetin en karanlık köşelerine, beyaz milliyetçilerin mesajlaştığı yerlere girmeye başladı. Bu sitelerin, ırkçılar, Naziler ve beyaz milliyetçiler için, birbirlerini tanımasalar da rahatlıkla Nazi sözünü kullanabildikleri bir toplumsal kulüp üzere olduğunu söylüyor.
Bir kezinde internetten tanıştığı bir arkadaşı onu propaganda görüntüleri çekmeye çağırdı. Arkadaşının epey sayıda silahı vardı, bir kümeyle bir arada bunlardan kimilerini kamyona yükleyerek yakınlardaki zirvelere gittiler.
‘Üzerimizde Nazi üniformalarıyla koşuyorduk’
“Yarı otomatik ve otomatik silahlarla ateş ediyor, üzerimizde Nazi üniformalarıyla koşuyorduk” diyor Mike. Daha yalnızca 17 yaşındayken aşırılıkçılık zehrinin damarlarında dolaştığını söylüyor.
“Sadece öfkemi çıkarabileceğim bir yer arıyordum, bunun için en güzel yeri buldum” diye de ekliyor.
Mike bir yıl daha sonra okulu bitirdi ve eğitimine devam etmek için Londra’ya gitti. Melon şapkalar ve centilmenler bakılırsaceğini sanıyordu lakin gerçek fazlaca farklıydı. Okulu, hareketli bir Müslüman toplumunun bulunduğu Whitechapel semtindeydi.
“18 yaşında, kaygı ortasında, son derece İslamofobik radikal bir beyaz milliyetçisiydim” diyor ve ekliyor:
“Oradaki farklılıkları katiyetle olumlu bir şey olarak görmedim.”
Mike, Londra’da geçirdiği vakit boyunca beyaz milliyetçilik batağına daha da saplanarak, solcu Amerikalı ünlüleri internetten taciz etmeye başladı.
‘Aşırı dolmuştum’
Nisan 2017’de bir öğlenden daha sonra, metroyla Parlamento Meydanı’ndaki bir pub’da arkadaşlarıyla buluşmaya giderken, Westminster istasyonunun bir polis operasyonu niçiniyle kapandığı anonsu yapıldı.
Bir araç saatte 70 mil süratle Westminster Köprüsü üstündeki kaldırıma çıkarak yayaları biçmişti. Şoför ondan sonrasında dışarı çıkıp bir polis memurunu bıçaklamıştı. olayda saldırgan dahil altı kişi öldü, 50 kişi yaralandı. Mike yakınlardaki bir metro istasyonundan dışarı çıktığında ortalıkta bir panik havası hakimdi. Orta Doğu’da hâlâ tesirli bir güç olan IŞİD, akının sorumluluğunu üstlendi.
Mike birkaç hafta daha sonra tekrar California’daydı ve ABD Hava Üssü’ne kaydoluyordu.
“Aşırı dolmuştum, Afganistan ya da Irak üzere öteki bir ülkeye gidip üniformamı giyerek, insanları öldürmeye can atıyordum” diye anlatıyor bu biçimdeki hislerini.
Eğitimine başlamasına haftalar kala, garajında öfke ortasında içki ve sigara içerek saatler geçirmişti. “Neredeyse her vakit yanımda bir silah olurdu. Biri bana bir şey söylese çabucak yapacak durumdaydım” diyor.
ABD Savunma Bakanlığı (Pentagon), bu yılın Şubat ayında ordudaki yetkililere, askerlerdeki aşırıcı eğilimlere karşı harekete geçme buyruğu verdi. ABD Savunma Bakanı Lloyd Austin, “iç tehditleri” belirlemeye yönelik bir çalışma kümesi kurdu ve artık orduya alınacak şahısların çok kümelerle bağları olup olmadığının araştırılacağını söylemiş oldu.
Bu adımların atılması, 6 Ocak’ta ABD Kongresi’nin bulunduğu Capitol Hill’e düzenlenen hücuma katılanlar hakkında yapılan birinci soruşturmalarda tutuklananların büyük bir kısmının ya o anda ya da evvelden ordu mensubu olduğunun belirlenmesini izledi. halbuki Mike için ordu, çok sağdan uzaklaşmasını sağlayacak seyahatin başlangıcı olmuştu.
‘Hiç düşünmeyeceğim bireylerle arkadaş olmaya başlamıştım’
2017 sonuna gerçek, askeri eğitiminin ikinci ayında Missouri ormanlarındaydı. “Kuş uçmaz kervan geçmez bir yerde, Amerika’nın her yerinden binbir türlü beşerle beraberydim. Ortalarında siyahlar, Museviler ve bana mızrakla balık tutmayı öğreten Guamlı biri de vardı” diyor ve ekliyor:
“Daha evvel arkadaşlık etmeyi hiç düşünmeyeceğim bireylerle arkadaş olmaya başlamıştım.”
Eğitim kampında zorlanıyordu. Saatlere ve üstlerinin her hareketini denetim etmesine alışmak zordu. Mike, “Garajda sigaraları uç uca ekleyerek aşırılıkçı yazılar okuyup gaza gelen bir çocuk olmak öbür, ıssız bir yerde, bırakıp gidemeyeceğin ve insanların sana bağırdığı bir Hava Kuvvetleri üssünde olmak başka” diye anlatıyor.
Sekiz haftada altı kez orduyu bırakmaya çalışmış. Derken bir gün siyah bir er, birlikte dua etmeyi önermiş. daha sonraki haftalarda bu siyah erle, bir Yahudi genci en sıkıntı anlarında onu destekleyen şahıslar olmuşlar.
Eğitim kampında internete girecek vakit de olmayınca, zehirli propagandadan uzak kalmış ve duyduğu nefret azalmaya başlamış.
Ruh sıhhatinin berbatlaşması üzerine Hava Kuvvetleri’nden hastalık müsaadesi alan Mike, bir müzik kulübünde çalışmaya başlamış, punk rock müziğe hayran olmuş. bu biçimdece çocukluktan beri biriken öfkesini boşaltabileceği bir alan bulmuş ve punk onun kurtarıcısı olmuş.
Jared Stapp Mike’ın odasında ordu üniforması ve eski Nazi üniforması yan yana duruyor
Hastalık müsaadesi bitince orduya dönmemiş ve asker kaçağı ilan edilmiş. Fakat daha sonra her ne hikmetse, geçen Aralık’ta terhis edilmiş.
Fakat düştüğü tabansız kuyudan çıkarken, kimi öteki Amerikalıların bu batağa saplandığına şahit olmuş. Siyahların ömrü Kıymetlidir hareketi ismine şov yapanlar kimi kentlerde yaralanırken, Mike Capitol Hill saldırısından da dehşet duyduğunu söylüyor.
“California’nın bir banliyösünde, en sıradaninden internet erişimi olan bir çocukken, derilerinin renklerinden yahut dinlerinden dolayı insanlara şiddet uygulamayı isteyecek kadar radikalleştim. Herkes şunu bilsin isterim: Ben bir Naziydim. 1939’da Bavyera’da değil, günümüzün Amerikası’nda.”
*Mike, takma isimdir
George Floyd’un öldürülmesinden (25 Mayıs 2020) üç gün daha sonra, Siyahların hayatı Kıymetlidir hareketini desteklemek için ABD’nin her yanında şovlar düzenleniyordu.
Mike kız arkadaşıyla birlikte Oakland ve California’daki protestolara katılmıştı fakat akşam hava sonucup da polis plastik mermiler ve göz yaşartıcı gaz kullanmaya başlayınca oradan ayrılmaya karar verdiler.
Yanan çöp kutularından yükselen dumanlar içinde araçlarına gerçek giderken beyaz bir kamyonetin durduğunu gördüler. Bunu silah sesleri izledi.
Mike sonrasındasında ölen kişinin Dave Patrick Underwood isminde bir federal polis memuru olduğunu öğrendi.
Ne tesadüftür ki, Underwood ile bir kontağı vardı, o gün onun ailesiyle birlikte yürümüştü. ondan sonrasında onu öldürmekle suçlanan Steven Carillo ile de bir ilişkisi çıktı.
Daha birkaç yıl evvel Mike’ın bakılırsav yaptığı California Hava Üssü’nde teğmendi Carillo…
Bununla da kalmadı. Mike’ın bir sırrı vardı. Konutta, dolabında bir Nazi üniforması duruyordu. Evvelden nasıl biri olduğunu unutmamak için onu orada tutmaya devam ediyordu.
Carillo üzere, Mike da bir vakit içinder aşırıcılığın tabansız kuyusuna düşmüş ve Amerika’nın şiddet uygulamaktan kaçınmayan çok sağ kümelerinin takipçisi olmuştu.
Çocukluğu taşrada küçük, sıklıkla beyazların yaşadığı bir kasabada geçmişti. Günleri gölde kanoyla ya da yakın arkadaşlarıyla kasabada bisikletle dolaşmakla geçiyordu.
Fakat Mike 12 yaşındayken annesi üvey babasından boşandı ve ülkenin öbür bir yerine taşındı.
‘Her şey bambaşkaydı’
Mike kendini birden, bunaltıcı, farklı ırkların yaşadığı bir beton yığını ortasında buldu ve bundan nefret etti. “İnsanlar daha evvel gördüklerime hiç benzemiyordu, yemekler oburdu, suyun bile tadı değişikti, her şey bambaşkaydı” diyor o devir için.
Durumları artık eskisi kadar düzgün değildi, üvey babası da yemin ettiği biçimde onları ziyaret etmiyordu.
Tüm bunlar Mike’ı öfkelendiriyordu. Beyaz milliyetçiliği öfkesini boşaltacak bir yer oldu onun için.
Bir arkadaşının babasının teşvikiyle Mike sağcı talk gösteri sunucusu Sean Hannity’yi dinlemeye başladı. Benzeri içerikler ararken Facebook ve YouTube’da beyaz milliyetçiliğine dair görüntü ve podcastlar buldu.
Toplumsal medya algoritmaları tabansız kuyu tesiri denilen etkiyi yaratmaya, onu giderek daha aşırıcı içeriklere yönlendirmeye başlamıştı bile.
Jared Stapp
Örneğin, boşanmanın ülkü beyaz aile yapısını yıkmaya yönelik bir Yahudi komplosu olduğu üzere şeyler okuyordu. “Her niçinse buna inanmak, üvey babamın beni ve kardeşlerimi döven bir alkolik olduğuna inanmaktan daha kolaydı” diyor.
vakit içinde Mike internetin en karanlık köşelerine, beyaz milliyetçilerin mesajlaştığı yerlere girmeye başladı. Bu sitelerin, ırkçılar, Naziler ve beyaz milliyetçiler için, birbirlerini tanımasalar da rahatlıkla Nazi sözünü kullanabildikleri bir toplumsal kulüp üzere olduğunu söylüyor.
Bir kezinde internetten tanıştığı bir arkadaşı onu propaganda görüntüleri çekmeye çağırdı. Arkadaşının epey sayıda silahı vardı, bir kümeyle bir arada bunlardan kimilerini kamyona yükleyerek yakınlardaki zirvelere gittiler.
‘Üzerimizde Nazi üniformalarıyla koşuyorduk’
“Yarı otomatik ve otomatik silahlarla ateş ediyor, üzerimizde Nazi üniformalarıyla koşuyorduk” diyor Mike. Daha yalnızca 17 yaşındayken aşırılıkçılık zehrinin damarlarında dolaştığını söylüyor.
“Sadece öfkemi çıkarabileceğim bir yer arıyordum, bunun için en güzel yeri buldum” diye de ekliyor.
Mike bir yıl daha sonra okulu bitirdi ve eğitimine devam etmek için Londra’ya gitti. Melon şapkalar ve centilmenler bakılırsaceğini sanıyordu lakin gerçek fazlaca farklıydı. Okulu, hareketli bir Müslüman toplumunun bulunduğu Whitechapel semtindeydi.
“18 yaşında, kaygı ortasında, son derece İslamofobik radikal bir beyaz milliyetçisiydim” diyor ve ekliyor:
“Oradaki farklılıkları katiyetle olumlu bir şey olarak görmedim.”
Mike, Londra’da geçirdiği vakit boyunca beyaz milliyetçilik batağına daha da saplanarak, solcu Amerikalı ünlüleri internetten taciz etmeye başladı.
‘Aşırı dolmuştum’
Nisan 2017’de bir öğlenden daha sonra, metroyla Parlamento Meydanı’ndaki bir pub’da arkadaşlarıyla buluşmaya giderken, Westminster istasyonunun bir polis operasyonu niçiniyle kapandığı anonsu yapıldı.
Bir araç saatte 70 mil süratle Westminster Köprüsü üstündeki kaldırıma çıkarak yayaları biçmişti. Şoför ondan sonrasında dışarı çıkıp bir polis memurunu bıçaklamıştı. olayda saldırgan dahil altı kişi öldü, 50 kişi yaralandı. Mike yakınlardaki bir metro istasyonundan dışarı çıktığında ortalıkta bir panik havası hakimdi. Orta Doğu’da hâlâ tesirli bir güç olan IŞİD, akının sorumluluğunu üstlendi.
Mike birkaç hafta daha sonra tekrar California’daydı ve ABD Hava Üssü’ne kaydoluyordu.
“Aşırı dolmuştum, Afganistan ya da Irak üzere öteki bir ülkeye gidip üniformamı giyerek, insanları öldürmeye can atıyordum” diye anlatıyor bu biçimdeki hislerini.
Eğitimine başlamasına haftalar kala, garajında öfke ortasında içki ve sigara içerek saatler geçirmişti. “Neredeyse her vakit yanımda bir silah olurdu. Biri bana bir şey söylese çabucak yapacak durumdaydım” diyor.
ABD Savunma Bakanlığı (Pentagon), bu yılın Şubat ayında ordudaki yetkililere, askerlerdeki aşırıcı eğilimlere karşı harekete geçme buyruğu verdi. ABD Savunma Bakanı Lloyd Austin, “iç tehditleri” belirlemeye yönelik bir çalışma kümesi kurdu ve artık orduya alınacak şahısların çok kümelerle bağları olup olmadığının araştırılacağını söylemiş oldu.
Bu adımların atılması, 6 Ocak’ta ABD Kongresi’nin bulunduğu Capitol Hill’e düzenlenen hücuma katılanlar hakkında yapılan birinci soruşturmalarda tutuklananların büyük bir kısmının ya o anda ya da evvelden ordu mensubu olduğunun belirlenmesini izledi. halbuki Mike için ordu, çok sağdan uzaklaşmasını sağlayacak seyahatin başlangıcı olmuştu.
‘Hiç düşünmeyeceğim bireylerle arkadaş olmaya başlamıştım’
2017 sonuna gerçek, askeri eğitiminin ikinci ayında Missouri ormanlarındaydı. “Kuş uçmaz kervan geçmez bir yerde, Amerika’nın her yerinden binbir türlü beşerle beraberydim. Ortalarında siyahlar, Museviler ve bana mızrakla balık tutmayı öğreten Guamlı biri de vardı” diyor ve ekliyor:
“Daha evvel arkadaşlık etmeyi hiç düşünmeyeceğim bireylerle arkadaş olmaya başlamıştım.”
Eğitim kampında zorlanıyordu. Saatlere ve üstlerinin her hareketini denetim etmesine alışmak zordu. Mike, “Garajda sigaraları uç uca ekleyerek aşırılıkçı yazılar okuyup gaza gelen bir çocuk olmak öbür, ıssız bir yerde, bırakıp gidemeyeceğin ve insanların sana bağırdığı bir Hava Kuvvetleri üssünde olmak başka” diye anlatıyor.
Sekiz haftada altı kez orduyu bırakmaya çalışmış. Derken bir gün siyah bir er, birlikte dua etmeyi önermiş. daha sonraki haftalarda bu siyah erle, bir Yahudi genci en sıkıntı anlarında onu destekleyen şahıslar olmuşlar.
Eğitim kampında internete girecek vakit de olmayınca, zehirli propagandadan uzak kalmış ve duyduğu nefret azalmaya başlamış.
Ruh sıhhatinin berbatlaşması üzerine Hava Kuvvetleri’nden hastalık müsaadesi alan Mike, bir müzik kulübünde çalışmaya başlamış, punk rock müziğe hayran olmuş. bu biçimdece çocukluktan beri biriken öfkesini boşaltabileceği bir alan bulmuş ve punk onun kurtarıcısı olmuş.
Jared Stapp Mike’ın odasında ordu üniforması ve eski Nazi üniforması yan yana duruyor
Hastalık müsaadesi bitince orduya dönmemiş ve asker kaçağı ilan edilmiş. Fakat daha sonra her ne hikmetse, geçen Aralık’ta terhis edilmiş.
Fakat düştüğü tabansız kuyudan çıkarken, kimi öteki Amerikalıların bu batağa saplandığına şahit olmuş. Siyahların ömrü Kıymetlidir hareketi ismine şov yapanlar kimi kentlerde yaralanırken, Mike Capitol Hill saldırısından da dehşet duyduğunu söylüyor.
- Siyahların ömrü Pahalıdır: Bir toplumsal medya paylaşımı global bir harekete nasıl evrildi?
- Toplumsal medya etiketinden global harekete Black Lives Matter: Kurucuları gelinen noktayı nasıl görüyor?
- ABD’de çok sağcı Proud Boys’un başkanına Black Lives Matter bayrağı yaktığı için 155 gün mahpus cezası
“California’nın bir banliyösünde, en sıradaninden internet erişimi olan bir çocukken, derilerinin renklerinden yahut dinlerinden dolayı insanlara şiddet uygulamayı isteyecek kadar radikalleştim. Herkes şunu bilsin isterim: Ben bir Naziydim. 1939’da Bavyera’da değil, günümüzün Amerikası’nda.”
*Mike, takma isimdir