Bay Feiglin, çalılar ve beyaz taşlarla dolu geniş vadilerin arasından geçerek engebeli bir yoldan oraya gidiyor. Ölü Deniz uzakta parlıyor. Arkalarında Ürdün’ün kırmızı kayalık dağları uzanıyor.
Manzara çok eski görünüyor ama yol yeni düzleştirilmiş. Bay Feiglin, “Başka herhangi bir zamanda bunu yapan yerleşimciler bundan kurtulamaz” diyor.
Tepe, keçeleşmiş saçlı, kirli kot pantolonlu ve ultra-Ortodoks yan kilitleri olan dört genç adam tarafından korunuyor.
Ekipmanları: birkaç radyo, bir cephane kutusu, tabanca şarjörleri, bir dua kitabı, uzun bıçaklar ve yarısı yenmiş challah parçaları. Kayışla beslenen bir makineli tüfek kum torbalarının üzerinde durur ve engebeli tepeleri hedef alır.
Genç adamlardan biri olan Meir Kinarty, Filistinli göstericiler hakkında “Onları kafalarından vurmalıyız” dedi. “Beynine sıkılacak bir kurşun bile onun öğrenmesini sağlayacaktır.”
Chicago’nun bir banliyösünde büyüyen yedek asker Andrew Silberman da tepede görev yapıyor. Karakol için “Bu tamamen yasa dışı” diyor ancak aynı zamanda bölgenin korunmasına yardımcı olmanın da görevi olduğunu söylüyor.
Pek çok kişininki gibi Bay Silberman’ın duyguları da karmaşık. Ellerinde bıçaklarla caka satarak dolaşan genç adamların kana susamış cesareti onu ürkütmüş görünüyor. Daha önce büyük ayaklanmalarla sarsılan Batı Şeria’daki şiddetin her iki taraftaki insanları nasıl radikalleştirebileceğini anladığını söylüyor.
“Ama cevabın nefret olması gerektiğini düşünmüyorum” diyor.
Bay Silberman, vardiyası sona erdiğinde kayıştan beslemeli makineli tüfeğini yanına alır çünkü onu genç adamlara bırakıp bırakmaması gerektiğinden emin değildir.
Ebu Adam, tur rehberi olarak kazandığı parayla inşa ettiği evin çatısından gözlerini kısarak aynı tepeyi görebiliyor.
Bundan sonra ne olacağı sorulduğunda gülüyor.
“Belirli değil” diyor. “Ama aramaya devam etmeliyiz.”
Manzara çok eski görünüyor ama yol yeni düzleştirilmiş. Bay Feiglin, “Başka herhangi bir zamanda bunu yapan yerleşimciler bundan kurtulamaz” diyor.
Tepe, keçeleşmiş saçlı, kirli kot pantolonlu ve ultra-Ortodoks yan kilitleri olan dört genç adam tarafından korunuyor.
Ekipmanları: birkaç radyo, bir cephane kutusu, tabanca şarjörleri, bir dua kitabı, uzun bıçaklar ve yarısı yenmiş challah parçaları. Kayışla beslenen bir makineli tüfek kum torbalarının üzerinde durur ve engebeli tepeleri hedef alır.
Genç adamlardan biri olan Meir Kinarty, Filistinli göstericiler hakkında “Onları kafalarından vurmalıyız” dedi. “Beynine sıkılacak bir kurşun bile onun öğrenmesini sağlayacaktır.”
Chicago’nun bir banliyösünde büyüyen yedek asker Andrew Silberman da tepede görev yapıyor. Karakol için “Bu tamamen yasa dışı” diyor ancak aynı zamanda bölgenin korunmasına yardımcı olmanın da görevi olduğunu söylüyor.
Pek çok kişininki gibi Bay Silberman’ın duyguları da karmaşık. Ellerinde bıçaklarla caka satarak dolaşan genç adamların kana susamış cesareti onu ürkütmüş görünüyor. Daha önce büyük ayaklanmalarla sarsılan Batı Şeria’daki şiddetin her iki taraftaki insanları nasıl radikalleştirebileceğini anladığını söylüyor.
“Ama cevabın nefret olması gerektiğini düşünmüyorum” diyor.
Bay Silberman, vardiyası sona erdiğinde kayıştan beslemeli makineli tüfeğini yanına alır çünkü onu genç adamlara bırakıp bırakmaması gerektiğinden emin değildir.
Ebu Adam, tur rehberi olarak kazandığı parayla inşa ettiği evin çatısından gözlerini kısarak aynı tepeyi görebiliyor.
Bundan sonra ne olacağı sorulduğunda gülüyor.
“Belirli değil” diyor. “Ama aramaya devam etmeliyiz.”