Namik
Üye
ROMA – Doğu Demokratik Kongo Cumhuriyeti’ndeki (DRC) Kuzey Kivu’da, son 12 ayda M23 silahlı grubunun yeniden canlanmasıyla ilgili çatışmalardan kaçmak için tahminen bir milyon insanın evlerinden zorlandığı bir insani felaket yaşanıyor. BM, Kuzey Kivu eyaletinde toplamda yaklaşık 2,5 milyon yerinden edilmiş insan olduğunu tahmin ediyor. Bu çok ciddi kriz, zaten kritik olan insani durumu daha da ağırlaştırıyor ve yalnızca ve münhasıran bölgede ikamet eden ve yerinden edilmiş kişilere indirgenmiş sivilleri etkiliyor: aslında çatışmalar nedeniyle tecrit edilmiş tüm topluluklar ve her şeyden önce çok ciddi sonuçlar doğuruyor. zaten kendi başına yarı var olan bir ulusal sağlık sisteminin tedavisine erişimin imkansızlığına. Takımların varlığıyla yalnızca kısmen telafi edilen bir açık Sınırsız Doktorlar (MSF) bölgede mevcut.
Gerçekten tehlikede olan şey. Bu noktada, bu alandan söz edildiğinde, Demokratik Kongo Cumhuriyeti’nde yeraltında saklanan muazzam zenginliklerin hala tehlikede olduğunu her zaman hatırlamaya değer; – çeşitli “isyancıların” resmi motivasyonlarının ötesinde – gerçekte, tüm bölge dilimlerinin kontrolünü sürdürme ihtiyacını gizlerler. Tüm bunlar, elbette, Kongolu sivil nüfusun çıkarlarıyla kesinlikle örtüşmeyen, daha çok diğer yabancı devletlerin veya paralı asker gruplarını teşvik eden ve finanse eden madencilik endüstrisindeki çok uluslu şirketlerin çıkarlarıyla ilgili olan çıkarları savunmak için.
Elmas, koltan, bakır ve bereketli topraklar ve bolca yoksulluk. DRC, dünyanın en büyük üçüncü elmas üreticisidir, ancak üretimin çoğu mücevher için çok daha az, endüstriyel kullanımlar için kullanılmaktadır. Ayrıca, uçsuz bucaksız verimli topraklar ve sonsuz su kaynakları ile dünyanın en büyük ikinci yağmur ormanına sahiptir. Ve sonra muazzam miktarlarda bakır, kobalt, elmas, altın, çinko, ama hepsinden önemlisi, doymak bilmez cep telefonu endüstrisi için vazgeçilmez olan son derece değerli mineral olan koltan. Ülkenin zenginliğinin inşasına önemli ölçüde katkıda bulunan petrolü de unutmadan. Kakao, kahve, pamuk, hurma yağı, çay, kauçuk, şeker, kınakına kabuğu ve daha fazla mısır, pirinç, patates ve kaju fıstığı gibi başlıca ticari ürünleri de eklemeliyiz. Bununla birlikte, tüm zenginlikler – hemen hemen tüm Afrika ülkelerinde olduğu gibi – eşit olarak yeniden dağıtılmaz, ancak yozlaşmış ve açgözlü bir siyasi aygıtın adamlarının dış hesaplarında sona erer.
Goma’nın varoşlarındaki korkunç koşullar. Geçen yıl Goma’nın eteklerinde yaklaşık 3.000 barınak inşa edildi ve şu anda yaklaşık 15.000 kişiyi barındırıyor, ancak bu rakamlar insanların ihtiyaçlarının ölçeğine kıyasla küçük. MSF’nin Goma’daki proje koordinatörü Abdou Musengetsi, “Şu anda şehrin varoşlarında kamp kuran yerinden edilmiş yüz binlerce insanla karşılaştırıldığında bu, kovada bir damla” diyor. “Tıbbi tesislerimizde her gün tedavi ettiğimiz endişe verici sayıda cinsel şiddet kurbanının kanıtladığı gibi, aileler yağmurların, salgın hastalıkların ve şiddetin insafına kaldı.” DRC’deki MSF koordinatörü Raphaël Piret, “Durum endişe verici” diyor. “Bölgede aktif birçok insani yardım kuruluşu olmasına rağmen, müdahalenin ihtiyaçlara uygun olmadığını anlamak için Goma’da insanların yaşadığı korkunç koşullara bakın.”
Kötü yaşam koşulları. Yalnızca son aylarda, yüzbinlerce insan evlerini ve köylerini ev sahibi ailelerin yanında veya resmi olmayan yerlerde yaşamak için terk etti. Goma çevresinde, plastik örtü veya sinekliklerden yapılmış derme çatma barınaklar göz alabildiğine uzanırken, diğer insanlar kiliselere ve okullara sığındı. 65 yaşındaki Celestine, “Geçen yıl Haziran ayında buraya geldik ve yaklaşık 150 aileyle birlikte Kanyaruchinya’da kullanılmayan bir kiliseye yerleştik” diyor. Yılbaşından beri tek gıda dağıtımı yapılıyor ve ismim listede olmadığı için bana bir şey gelmedi. Çevredeki tarlalarda bulduklarımızla elimizden geldiğince idare ediyoruz” dedi. MSF ekipleri, Mayıs 2022’den bu yana Goma çevresindeki yerinden edilmiş kişiler için gayri resmi alanlarda çalışıyor, ücretsiz tıbbi bakım sağlıyor, temiz su taşıyor ve tuvaletler ve duşlar inşa ediyor.
Hala yapılacak çok şey var. Goma’nın 10 km batısındaki resmi olmayan bir yerleşim yeri olan Bulengo’da, yaklaşık 500 kişi için yalnızca bir tuvalet var, bu da temel insani acil durum standartlarını karşılamak için gerekenin onda birinden daha az. Yakındaki Lushagala yerleşiminde, yerinden edilmiş insanlar günde bir litreden biraz fazla temiz su ile hayatta kalıyor, bu da önerilen 15 litre suyun çok altında. Yetersiz ve aşırı kalabalık barınaklar ve temiz su ve tuvalet eksikliği, hastalığın yayılması için ideal koşullar yaratır. Son aylarda, Goma’nın kuzeyinde, Nyiragongo bölgesinde kızamık ve kolera vakaları patlak verdi. Son haftalarda şüpheli kızamık ve kolera vakalarının artmasıyla Bulengo ve Lushagala’da da sağlık durumu kritik hale geldi. MSF’den Musengetsi, “Mart ayında yalnızca Bulengo’da kolera semptomları olan yaklaşık 2.500 hastayı ve kızamık olan 130’dan fazla çocuğu tedavi ettik” diye devam ediyor.
Sağlık hizmetlerine sınırlı erişim. MSF ekipleri, Goma’nın kuzeyindeki Masisi, Rutshuru ve Lubero bölgelerinde de krizin sonuçlarını gözlemliyor. Savaşan cepheler değiştikçe, bölgeye giden ana ulaşım yollarının çoğu kesildi. “Eyalin tahıl ambarları” olarak bilinen bu tarım bölgesiyle bağlantılar, Kuzey Kivu’daki ticaret için çok önemlidir. Eyaletin geri kalanından kopuk olan bölge sakinleri, fiyatı iki katına çıkan bazıları dışında ürünlerini satamaz veya temel ürünleri satın alamaz hale geldi.
Birçok tıbbi tesiste ilaçlar tükendi. Bu da tedarik sorunlarından kaynaklanıyor; örneğin Rutshuru bölgesinde bazı sağlık merkezlerine aylardır ilaç verilmedi. Bu bölgelerde sağlık hizmetlerine erişim zaten zordu, ancak işleyen sağlık tesislerinin olmaması ve mevcut ekonomik krizde çoğu kişi için karşılanamayan tıbbi bakım maliyeti nedeniyle şimdi daha da zor. Rutshuru’daki MSF proje koordinatörü Monique Doux, “Finansal imkânların yetersizliği nedeniyle, nüfusun çoğu artık sağlık hizmetlerine erişemiyor” diyor. “Yemek yemekle tıbbi bakım almak arasında seçim yapmak zorundalar. Tedavi için para ödeyebilenler bile, birkaç saatlik yürüme mesafesinde işleyen bir sağlık tesisi bulmak zorunda.”
Artan fiyatlar ve gıda güvensizliği. Fiyatlar yükseldikçe ve sağlık hizmetlerine erişim kötüleştikçe, ilde gıda güvensizliği kötüleşiyor. Birleşmiş Milletler’e göre, Kuzey Kivu nüfusunun üçte birinden fazlası – üç milyon kişi – şu anda gıda güvensizliği riski altında. MSF’den Doux, “Rutshuru bölgesinde desteklediğimiz sağlık merkezlerinde, 2022’de 8.500’den fazla yetersiz beslenen çocuğu, yani 2021’dekinden neredeyse %70 daha fazla tedavi ettik” diye açıklıyor. Rutshuru bölgesinde, Lubero ve Masisi’de olduğu gibi, çok ihtiyaç duyulan yardımı sağlayan kuruluşların açık bir eksikliği var. “Buradaki insanlar terk edilmiş gibi. MSF’nin Rutshuru’daki proje koordinatörü Monique Doux, MSF’nin Rutshuru bölgesinde aylarca çalışan tek insani yardım kuruluşu olduğunu, ancak bölge sakinlerinin ihtiyaçları bizim yanıt verme kapasitemizi çok aştığını söylüyor.
“Kaybedecek vakit yok”. Bu, MSF’den Piret tarafından yinelenen çağrıdır. “Yardım topluluğu ve yetkililer, insani yardımın ihtiyacı olan insanlara nerede olurlarsa olsunlar ulaşmasını sağlamak için çabalarını iki katına çıkarmalı ve çatışmanın tüm tarafları insani yardım kuruluşlarının erişimini kolaylaştırmayı taahhüt etmelidir.”
MSF’nin acil durum müdahalesi. Nobel Barış Ödülü sahibi Tıp Kurumu, Nisan 2022’de Rutshuru bölgesinde yerlerinden edilmiş insanlara tıbbi yardım sağlamak için bir acil durum müdahalesi başlattı. Yerinden edilmiş insanların ilk akışının geçen yıl Mayıs ayında Goma’ya varmasının ardından MSF acil durum ekipleri tıbbi yardım sağlıyor. önce Munigi ve Kanyaruchinya’da ve daha yakın zamanda Bulengo ve Lushagala’da olmak üzere gayri resmi IDP alanlarında su kaynaklarının kurulması ve hijyen koşullarının iyileştirilmesi. Şubat 2023’te MSF ekipleri, Mweso kasabasında geçici olarak yerinden edilmiş yaklaşık 30.000 kişiye tıbbi yardım ve insani yardım sağladı. MSF personeli şu anda Kayna’da, Lubero bölgesinde ve Minova’da (Güney Kivu) yerinden edilmiş kişilerle ilgileniyor. Bu arada MSF sağlık ekipleri, Goma, Rutshuru, Kibirizi, Bambo, Binza, Mweso, Masisi ve Walikale’de düzenli faaliyetlerini sürdürerek Kuzey Kivu eyaletindeki binlerce kişiye temel tıbbi bakım sağlıyor.
Gerçekten tehlikede olan şey. Bu noktada, bu alandan söz edildiğinde, Demokratik Kongo Cumhuriyeti’nde yeraltında saklanan muazzam zenginliklerin hala tehlikede olduğunu her zaman hatırlamaya değer; – çeşitli “isyancıların” resmi motivasyonlarının ötesinde – gerçekte, tüm bölge dilimlerinin kontrolünü sürdürme ihtiyacını gizlerler. Tüm bunlar, elbette, Kongolu sivil nüfusun çıkarlarıyla kesinlikle örtüşmeyen, daha çok diğer yabancı devletlerin veya paralı asker gruplarını teşvik eden ve finanse eden madencilik endüstrisindeki çok uluslu şirketlerin çıkarlarıyla ilgili olan çıkarları savunmak için.
Elmas, koltan, bakır ve bereketli topraklar ve bolca yoksulluk. DRC, dünyanın en büyük üçüncü elmas üreticisidir, ancak üretimin çoğu mücevher için çok daha az, endüstriyel kullanımlar için kullanılmaktadır. Ayrıca, uçsuz bucaksız verimli topraklar ve sonsuz su kaynakları ile dünyanın en büyük ikinci yağmur ormanına sahiptir. Ve sonra muazzam miktarlarda bakır, kobalt, elmas, altın, çinko, ama hepsinden önemlisi, doymak bilmez cep telefonu endüstrisi için vazgeçilmez olan son derece değerli mineral olan koltan. Ülkenin zenginliğinin inşasına önemli ölçüde katkıda bulunan petrolü de unutmadan. Kakao, kahve, pamuk, hurma yağı, çay, kauçuk, şeker, kınakına kabuğu ve daha fazla mısır, pirinç, patates ve kaju fıstığı gibi başlıca ticari ürünleri de eklemeliyiz. Bununla birlikte, tüm zenginlikler – hemen hemen tüm Afrika ülkelerinde olduğu gibi – eşit olarak yeniden dağıtılmaz, ancak yozlaşmış ve açgözlü bir siyasi aygıtın adamlarının dış hesaplarında sona erer.
Goma’nın varoşlarındaki korkunç koşullar. Geçen yıl Goma’nın eteklerinde yaklaşık 3.000 barınak inşa edildi ve şu anda yaklaşık 15.000 kişiyi barındırıyor, ancak bu rakamlar insanların ihtiyaçlarının ölçeğine kıyasla küçük. MSF’nin Goma’daki proje koordinatörü Abdou Musengetsi, “Şu anda şehrin varoşlarında kamp kuran yerinden edilmiş yüz binlerce insanla karşılaştırıldığında bu, kovada bir damla” diyor. “Tıbbi tesislerimizde her gün tedavi ettiğimiz endişe verici sayıda cinsel şiddet kurbanının kanıtladığı gibi, aileler yağmurların, salgın hastalıkların ve şiddetin insafına kaldı.” DRC’deki MSF koordinatörü Raphaël Piret, “Durum endişe verici” diyor. “Bölgede aktif birçok insani yardım kuruluşu olmasına rağmen, müdahalenin ihtiyaçlara uygun olmadığını anlamak için Goma’da insanların yaşadığı korkunç koşullara bakın.”
Kötü yaşam koşulları. Yalnızca son aylarda, yüzbinlerce insan evlerini ve köylerini ev sahibi ailelerin yanında veya resmi olmayan yerlerde yaşamak için terk etti. Goma çevresinde, plastik örtü veya sinekliklerden yapılmış derme çatma barınaklar göz alabildiğine uzanırken, diğer insanlar kiliselere ve okullara sığındı. 65 yaşındaki Celestine, “Geçen yıl Haziran ayında buraya geldik ve yaklaşık 150 aileyle birlikte Kanyaruchinya’da kullanılmayan bir kiliseye yerleştik” diyor. Yılbaşından beri tek gıda dağıtımı yapılıyor ve ismim listede olmadığı için bana bir şey gelmedi. Çevredeki tarlalarda bulduklarımızla elimizden geldiğince idare ediyoruz” dedi. MSF ekipleri, Mayıs 2022’den bu yana Goma çevresindeki yerinden edilmiş kişiler için gayri resmi alanlarda çalışıyor, ücretsiz tıbbi bakım sağlıyor, temiz su taşıyor ve tuvaletler ve duşlar inşa ediyor.
Hala yapılacak çok şey var. Goma’nın 10 km batısındaki resmi olmayan bir yerleşim yeri olan Bulengo’da, yaklaşık 500 kişi için yalnızca bir tuvalet var, bu da temel insani acil durum standartlarını karşılamak için gerekenin onda birinden daha az. Yakındaki Lushagala yerleşiminde, yerinden edilmiş insanlar günde bir litreden biraz fazla temiz su ile hayatta kalıyor, bu da önerilen 15 litre suyun çok altında. Yetersiz ve aşırı kalabalık barınaklar ve temiz su ve tuvalet eksikliği, hastalığın yayılması için ideal koşullar yaratır. Son aylarda, Goma’nın kuzeyinde, Nyiragongo bölgesinde kızamık ve kolera vakaları patlak verdi. Son haftalarda şüpheli kızamık ve kolera vakalarının artmasıyla Bulengo ve Lushagala’da da sağlık durumu kritik hale geldi. MSF’den Musengetsi, “Mart ayında yalnızca Bulengo’da kolera semptomları olan yaklaşık 2.500 hastayı ve kızamık olan 130’dan fazla çocuğu tedavi ettik” diye devam ediyor.
Sağlık hizmetlerine sınırlı erişim. MSF ekipleri, Goma’nın kuzeyindeki Masisi, Rutshuru ve Lubero bölgelerinde de krizin sonuçlarını gözlemliyor. Savaşan cepheler değiştikçe, bölgeye giden ana ulaşım yollarının çoğu kesildi. “Eyalin tahıl ambarları” olarak bilinen bu tarım bölgesiyle bağlantılar, Kuzey Kivu’daki ticaret için çok önemlidir. Eyaletin geri kalanından kopuk olan bölge sakinleri, fiyatı iki katına çıkan bazıları dışında ürünlerini satamaz veya temel ürünleri satın alamaz hale geldi.
Birçok tıbbi tesiste ilaçlar tükendi. Bu da tedarik sorunlarından kaynaklanıyor; örneğin Rutshuru bölgesinde bazı sağlık merkezlerine aylardır ilaç verilmedi. Bu bölgelerde sağlık hizmetlerine erişim zaten zordu, ancak işleyen sağlık tesislerinin olmaması ve mevcut ekonomik krizde çoğu kişi için karşılanamayan tıbbi bakım maliyeti nedeniyle şimdi daha da zor. Rutshuru’daki MSF proje koordinatörü Monique Doux, “Finansal imkânların yetersizliği nedeniyle, nüfusun çoğu artık sağlık hizmetlerine erişemiyor” diyor. “Yemek yemekle tıbbi bakım almak arasında seçim yapmak zorundalar. Tedavi için para ödeyebilenler bile, birkaç saatlik yürüme mesafesinde işleyen bir sağlık tesisi bulmak zorunda.”
Artan fiyatlar ve gıda güvensizliği. Fiyatlar yükseldikçe ve sağlık hizmetlerine erişim kötüleştikçe, ilde gıda güvensizliği kötüleşiyor. Birleşmiş Milletler’e göre, Kuzey Kivu nüfusunun üçte birinden fazlası – üç milyon kişi – şu anda gıda güvensizliği riski altında. MSF’den Doux, “Rutshuru bölgesinde desteklediğimiz sağlık merkezlerinde, 2022’de 8.500’den fazla yetersiz beslenen çocuğu, yani 2021’dekinden neredeyse %70 daha fazla tedavi ettik” diye açıklıyor. Rutshuru bölgesinde, Lubero ve Masisi’de olduğu gibi, çok ihtiyaç duyulan yardımı sağlayan kuruluşların açık bir eksikliği var. “Buradaki insanlar terk edilmiş gibi. MSF’nin Rutshuru’daki proje koordinatörü Monique Doux, MSF’nin Rutshuru bölgesinde aylarca çalışan tek insani yardım kuruluşu olduğunu, ancak bölge sakinlerinin ihtiyaçları bizim yanıt verme kapasitemizi çok aştığını söylüyor.
“Kaybedecek vakit yok”. Bu, MSF’den Piret tarafından yinelenen çağrıdır. “Yardım topluluğu ve yetkililer, insani yardımın ihtiyacı olan insanlara nerede olurlarsa olsunlar ulaşmasını sağlamak için çabalarını iki katına çıkarmalı ve çatışmanın tüm tarafları insani yardım kuruluşlarının erişimini kolaylaştırmayı taahhüt etmelidir.”
MSF’nin acil durum müdahalesi. Nobel Barış Ödülü sahibi Tıp Kurumu, Nisan 2022’de Rutshuru bölgesinde yerlerinden edilmiş insanlara tıbbi yardım sağlamak için bir acil durum müdahalesi başlattı. Yerinden edilmiş insanların ilk akışının geçen yıl Mayıs ayında Goma’ya varmasının ardından MSF acil durum ekipleri tıbbi yardım sağlıyor. önce Munigi ve Kanyaruchinya’da ve daha yakın zamanda Bulengo ve Lushagala’da olmak üzere gayri resmi IDP alanlarında su kaynaklarının kurulması ve hijyen koşullarının iyileştirilmesi. Şubat 2023’te MSF ekipleri, Mweso kasabasında geçici olarak yerinden edilmiş yaklaşık 30.000 kişiye tıbbi yardım ve insani yardım sağladı. MSF personeli şu anda Kayna’da, Lubero bölgesinde ve Minova’da (Güney Kivu) yerinden edilmiş kişilerle ilgileniyor. Bu arada MSF sağlık ekipleri, Goma, Rutshuru, Kibirizi, Bambo, Binza, Mweso, Masisi ve Walikale’de düzenli faaliyetlerini sürdürerek Kuzey Kivu eyaletindeki binlerce kişiye temel tıbbi bakım sağlıyor.