Ülkenizin liderlerinin sizi istemediğini bilmek çok yalnız bir duygu. Şu anda büyük ölçüde Hindu olan Hindistan'da Müslüman olduğu için karalanmak.
Her şeyi renklendiriyor. Onlarca yıldır sevdiğiniz arkadaşlarınız değişiyor. Komşular komşuluk hareketlerini geri çekiyor; artık kutlamalara katılmıyor ve acı anlarında kapıya vurup soru sormuyor.
Eşi Uzma Ausaf ve dört kızıyla birlikte Delhi'nin eteklerinde yaşayan yazar Ziya Us Salam, “Bu cansız bir hayat” dedi.
Hindistan'ın en büyük gazetelerinden birinde film eleştirmeni olan 53 yaşındaki Salam, zamanını sinema, sanat ve müzik üzerine çalışarak geçirdi. İş günü, yaşlı bir arkadaşın motosikletiyle en sevdiği yemek standına giderek uzun sohbetlerle sona erdi. Gazeteci arkadaşı olan eşi hayat, yemek ve moda hakkında yazdı.
Artık Bay Salam'ın günlük hayatı ofisi ve eviyle sınırlı, düşünceleri daha önemli meselelerle meşgul. Banka memuru, park görevlisi, trendeki diğer yolcular tarafından “görünür bir şekilde Müslüman” olduğu için yapılan sürekli etnik profillemenin yorucu olduğunu söyledi. Her iki ebeveyn de Müslüman kimliğinin nasıl giyindiklerini, ne yediklerini ve hatta genel olarak Hintli olduklarını giderek daha fazla sorgulayan ve hatta silmeye çalışan bir ülkede kızlarını yetiştirmeye odaklandığı için aile sohbetleri daha karanlık.
Bunlardan biri, etkileyici bir öğrenci-sporcu, o kadar kötü bir mücadele veriyordu ki danışmanlığa ihtiyacı vardı ve aylarca okulu kaçırdı. Aile sık sık Delhi'nin hemen dışındaki Noida'daki Hindu-Müslüman karma mahallesinde kalıp kalmamayı düşünüyor. Doktora öğrencisi olan en büyük kızı Meryem, uzlaşmaya ve hayatı katlanılabilir kılmak için her şeyi yapmaya eğilimlidir. Taşınmak istiyor.
Müslüman bölgesi dışında herhangi bir yer zor olabilir. Emlakçılar genellikle doğrudan ailelerin Müslüman olup olmadığını soruyor; Ev sahipleri onlara kira vermekten çekiniyor.
Meryem, “Rahatlamaya başladım” dedi.
Bay Salam, “Reddediyorum,” diye karşılık verdi. Kendisi, çok çeşitliliğe sahip Hindistan'da bir arada yaşamanın ne zaman büyük ölçüde norm olduğunu hatırlayacak kadar yaşlı ve ülkenin artan ayrımcılığa katkıda bulunmak istemiyor.
Ama aynı zamanda pragmatiktir. En azından ülke hala aynıyken Meryem'in yurt dışına taşınmasını diliyor.
Bay Salam, Hindistan'ın bir geçiş aşamasında olduğuna dair umudunu sürdürüyor.
Ancak Başbakan Narendra Modi uzun bir oyun oynuyor.
Hızlı kalkınma vaadiyle 2014'te ulusal güce yükselişi, on yıllardır süren Hindu milliyetçi hareketini Hindistan siyasetinin kenarlarından merkeze taşıdı. O zamandan bu yana, bazen patlayıcı din ve kast ayrımlarına rağmen Hindistan'ı uzun süredir bir arada tutan laik çerçeveyi ve güçlü demokrasiyi yok etti.
Sağcı örgütler, Hindistan toplumunu yeniden şekillendirmek için Bay Modi'yi çevreleyen muazzam gücü bir kalkan olarak kullanmaya başladı. Hükümet başka tarafa baktığında üyeleri mezhep çatışmalarını kışkırttı ve yetkililer daha sonra Müslüman evlerini yıkmak ve Müslüman erkekleri toplamak için ortaya çıktı. Cesaretlenen kanunsuzlar, sığır eti kaçakçılığı yapmakla suçladıkları Müslümanları linç ettiler (inekler birçok Hindu için kutsaldır). Bay Modi'nin partisinin üst düzey liderleri, Müslümanlara karşı suç işleyen Hinduları açıkça kutladı.
Yayın medyasının çoğunda, özellikle de sosyal medyada kontrolsüz bir bağnazlık vardı. WhatsApp grupları, Müslüman erkeklerin Hindu kadınlarını bu dini benimsemeye ikna ettiği ve hatta Müslümanların restoran yemeğine tükürdüğüne dair komplo teorileri yayıyor. Bay Modi ve parti yetkilileri, Hintlileri eşit şekilde kapsayan sosyal programlara işaret ederek ayrımcılık suçlamalarını reddederken, Bay Modi'nin kendisi de önümüzdeki ayın başlarında sona erecek seçimlerde Müslüman karşıtı ifadeleri tekrarlıyor. Hindistan'daki 200 milyon Müslümanı her zamankinden daha doğrudan hedef aldı, onları “casuslar” olarak nitelendirdi ve çok fazla çocuk sahibi olmakla suçladı.
Bu sinsi İslamofobi, Bay Salam'ın bugünkü yazılarının baskın temasıdır. Hayatın keyifleri olan sinema ve müzik artık küçülüyor. Bir kitabında Müslüman erkeklerin linç edilmesini anlattı. Yakın zamanda yaptığı bir takipte, Hindistan'daki Müslümanların kendi anavatanlarında kendilerini nasıl “yetim” hissettiklerini anlattı.
“Önemli konulara değinmezsem, enerjimi sinema ve edebiyatla sınırlamazsam aynada kendime bakamam” dedi. “Torunlarım bana varoluşsal bir kriz olduğunda ne yaptığınızı sorsalardı yarın çocuklarıma ne söylerdim?”
Bay Salam, çocukluğunda Delhi'de Hindular, Sihler ve Müslümanlardan oluşan karma bir sokakta yaşadı. Öğleden sonra güneşi ısınırken çocuklar bir Hindu tapınağının avlusunda ağaçların altında oynuyorlardı. Rahip herkese su getirirdi.
Bay Salam, “Onun için ben de herhangi bir çocuk gibiydim” diye anımsıyor.
Bu anılar, Bay Salam'ın Hindistan'ın laik dokusunu yeniden tesis edebileceğine dair inatçı iyimserliğini sürdürmesinin nedenlerinden biri. Diğer bir neden ise Bay Modi'nin Hindu milliyetçiliğinin ülkenin büyük bir kısmına yayılmasına rağmen, ülkenin daha zengin güneyindeki bazı eyaletlerin direnişiyle karşı karşıya kalmasıdır.
Oradaki Müslümanlar arasındaki aile sohbetleri büyük farklılıklar gösteriyor: üniversite diplomaları, kariyer terfileri, yaşam planları ve olağan dilekler hakkında.
Tamil Nadu eyaletinde, sıklıkla kavga eden siyasi partiler laikliğin korunması ve ekonomik refaha odaklanma konusunda anlaşıyorlar. Başbakanı MK Stalin açık bir ateisttir.
Eyalet başkenti Chennai'de beş kişilik ailesiyle birlikte yaşayan Jan Mohammed, komşuların birbirlerinin dini kutlamalarına katıldığını söyledi. Kırsal kesimde bir gelenek vardır: Bir topluluk ibadethane inşaatını bitirdiğinde, diğer inançlara mensup köylüler meyve, sebze ve çiçek hediyeleriyle gelir ve yemek için kalırlar.
Bay Mohammed, “Bu sadece uyumla ilgili değil, aynı zamanda anlayışla da ilgili” dedi.
Ailesi aşırı başarılı insanlarla dolu; eğitimli durumlarında bu bir norm. Sayın Muhammed yüksek lisans derecesine sahiptir ve inşaat sektöründe çalışmaktadır. İktisat mezunu eşi Rukhsana, çocukları büyüdükten sonra online giyim mağazası açtı. Kızı Maimoona Bushra'nın iki yüksek lisans derecesi var ve şu anda düğününe hazırlanırken yerel bir üniversitede öğretmenlik yapıyor. En küçüğü Hafsa Lubna, ticaret alanında yüksek lisans derecesine sahip ve iki yıl içinde yerel bir şirkette stajyerlikten 20 kişilik yöneticiye dönüştü.
Kızlardan ikisi daha fazla doktora yapmayı planlamıştı. Tek endişe potansiyel damatların korkutulacağıydı.
Bayan Rukhsana, “Öneriler kayboldu” diye şaka yaptı.
Binlerce mil kuzeyde, Delhi'de, Bay Salam'ın ailesi sanki başka bir ülke hissi veren bir yerde yaşıyor. Önyargının 26 yıllık bir dostluğun bile batabileceği kadar sıradanlaştığı bir yer.
Bay Salam, uzun boyu nedeniyle eski bir editöre “İnsan Dağı” lakabını takmıştı. Kışın Delhi'de işten sonra editörün motosikletine bindiklerinde, o, Bay Salam'ı rüzgardan korudu.
Sık sık birlikteydiler; Arkadaşı ehliyetini alırken Salam Bey de yanındaydı.
Bay Salam, “Ben her gün dualarıma gidiyordum, o da her gün tapınağa gidiyordu” dedi. “Ve bu yüzden ona her zaman saygı duydum.”
Birkaç yıl önce işler değişmeye başladı. İlk olarak WhatsApp mesajları geldi.
Editör, Bay Salam'a bazı temel Müslüman karşıtı yanlış bilgiler vermeye başladı: Örneğin, Müslümanların 20 yıl içinde Hindistan'ı yöneteceği, çünkü karılarının her yıl bir çocuk doğuracağı ve kocalarının dört eş almasına izin verildiği.
“İlk başta 'Neden tüm bunlara bulaşmak istiyorsun?' dedim. Onun tüm bunları alıp aktaran yaşlı bir adam olduğunu sanıyordum” dedi Bay Salam. “Ona şüphe avantajını sunuyorum.”
Dönüm noktası iki yıl önce, Modi'nin koruması altındaki Yogi Adityanath'ın, Salam ailesinin yaşadığı Delhi sınırındaki kalabalık eyalet olan Uttar Pradesh'in lideri olarak yeniden seçilmesiyle geldi. Müslümanlara karşı Bay Modi'den açıkça daha saldırgan olan Bay Adityanath, bir Hindu keşişin safran rengi kıyafetiyle ülkeyi yönetiyor ve sık sık büyük Hindu hacı kalabalığını çiçeklerle selamlarken Müslüman inancının halka açık sergilenmesine de sert bir şekilde karşı çıkıyor.
Oyların sayıldığı gün arkadaşı Bay Salam'ı aramaya devam etti ve Bay Adityanath'ın liderliğinden memnundu. Birkaç gün önce arkadaşı, artan işsizlikten ve oğlunun Bay Adityanath'ın ilk döneminde iş bulmakta zorlanmasından şikayetçi olmuştu.
Arkadaşına “'Sabahtan beri çok mutlusun, ne kazandın?' dedim” diye sorduğunu hatırladı.
Arkadaşı, Müslümanların sıklıkla sokaklara dökülen cuma namazlarına atıfta bulunarak, “Yogi namazı bitirdi” diye yanıtladı.
Bay Salam, “O gün veda ettiğim gündü ve o günden beri hayatıma bir daha girmedi” dedi.
Her şeyi renklendiriyor. Onlarca yıldır sevdiğiniz arkadaşlarınız değişiyor. Komşular komşuluk hareketlerini geri çekiyor; artık kutlamalara katılmıyor ve acı anlarında kapıya vurup soru sormuyor.
Eşi Uzma Ausaf ve dört kızıyla birlikte Delhi'nin eteklerinde yaşayan yazar Ziya Us Salam, “Bu cansız bir hayat” dedi.
Hindistan'ın en büyük gazetelerinden birinde film eleştirmeni olan 53 yaşındaki Salam, zamanını sinema, sanat ve müzik üzerine çalışarak geçirdi. İş günü, yaşlı bir arkadaşın motosikletiyle en sevdiği yemek standına giderek uzun sohbetlerle sona erdi. Gazeteci arkadaşı olan eşi hayat, yemek ve moda hakkında yazdı.
Artık Bay Salam'ın günlük hayatı ofisi ve eviyle sınırlı, düşünceleri daha önemli meselelerle meşgul. Banka memuru, park görevlisi, trendeki diğer yolcular tarafından “görünür bir şekilde Müslüman” olduğu için yapılan sürekli etnik profillemenin yorucu olduğunu söyledi. Her iki ebeveyn de Müslüman kimliğinin nasıl giyindiklerini, ne yediklerini ve hatta genel olarak Hintli olduklarını giderek daha fazla sorgulayan ve hatta silmeye çalışan bir ülkede kızlarını yetiştirmeye odaklandığı için aile sohbetleri daha karanlık.
Bunlardan biri, etkileyici bir öğrenci-sporcu, o kadar kötü bir mücadele veriyordu ki danışmanlığa ihtiyacı vardı ve aylarca okulu kaçırdı. Aile sık sık Delhi'nin hemen dışındaki Noida'daki Hindu-Müslüman karma mahallesinde kalıp kalmamayı düşünüyor. Doktora öğrencisi olan en büyük kızı Meryem, uzlaşmaya ve hayatı katlanılabilir kılmak için her şeyi yapmaya eğilimlidir. Taşınmak istiyor.
Müslüman bölgesi dışında herhangi bir yer zor olabilir. Emlakçılar genellikle doğrudan ailelerin Müslüman olup olmadığını soruyor; Ev sahipleri onlara kira vermekten çekiniyor.
Meryem, “Rahatlamaya başladım” dedi.
Bay Salam, “Reddediyorum,” diye karşılık verdi. Kendisi, çok çeşitliliğe sahip Hindistan'da bir arada yaşamanın ne zaman büyük ölçüde norm olduğunu hatırlayacak kadar yaşlı ve ülkenin artan ayrımcılığa katkıda bulunmak istemiyor.
Ama aynı zamanda pragmatiktir. En azından ülke hala aynıyken Meryem'in yurt dışına taşınmasını diliyor.
Bay Salam, Hindistan'ın bir geçiş aşamasında olduğuna dair umudunu sürdürüyor.
Ancak Başbakan Narendra Modi uzun bir oyun oynuyor.
Hızlı kalkınma vaadiyle 2014'te ulusal güce yükselişi, on yıllardır süren Hindu milliyetçi hareketini Hindistan siyasetinin kenarlarından merkeze taşıdı. O zamandan bu yana, bazen patlayıcı din ve kast ayrımlarına rağmen Hindistan'ı uzun süredir bir arada tutan laik çerçeveyi ve güçlü demokrasiyi yok etti.
Sağcı örgütler, Hindistan toplumunu yeniden şekillendirmek için Bay Modi'yi çevreleyen muazzam gücü bir kalkan olarak kullanmaya başladı. Hükümet başka tarafa baktığında üyeleri mezhep çatışmalarını kışkırttı ve yetkililer daha sonra Müslüman evlerini yıkmak ve Müslüman erkekleri toplamak için ortaya çıktı. Cesaretlenen kanunsuzlar, sığır eti kaçakçılığı yapmakla suçladıkları Müslümanları linç ettiler (inekler birçok Hindu için kutsaldır). Bay Modi'nin partisinin üst düzey liderleri, Müslümanlara karşı suç işleyen Hinduları açıkça kutladı.
Yayın medyasının çoğunda, özellikle de sosyal medyada kontrolsüz bir bağnazlık vardı. WhatsApp grupları, Müslüman erkeklerin Hindu kadınlarını bu dini benimsemeye ikna ettiği ve hatta Müslümanların restoran yemeğine tükürdüğüne dair komplo teorileri yayıyor. Bay Modi ve parti yetkilileri, Hintlileri eşit şekilde kapsayan sosyal programlara işaret ederek ayrımcılık suçlamalarını reddederken, Bay Modi'nin kendisi de önümüzdeki ayın başlarında sona erecek seçimlerde Müslüman karşıtı ifadeleri tekrarlıyor. Hindistan'daki 200 milyon Müslümanı her zamankinden daha doğrudan hedef aldı, onları “casuslar” olarak nitelendirdi ve çok fazla çocuk sahibi olmakla suçladı.
Bu sinsi İslamofobi, Bay Salam'ın bugünkü yazılarının baskın temasıdır. Hayatın keyifleri olan sinema ve müzik artık küçülüyor. Bir kitabında Müslüman erkeklerin linç edilmesini anlattı. Yakın zamanda yaptığı bir takipte, Hindistan'daki Müslümanların kendi anavatanlarında kendilerini nasıl “yetim” hissettiklerini anlattı.
“Önemli konulara değinmezsem, enerjimi sinema ve edebiyatla sınırlamazsam aynada kendime bakamam” dedi. “Torunlarım bana varoluşsal bir kriz olduğunda ne yaptığınızı sorsalardı yarın çocuklarıma ne söylerdim?”
Bay Salam, çocukluğunda Delhi'de Hindular, Sihler ve Müslümanlardan oluşan karma bir sokakta yaşadı. Öğleden sonra güneşi ısınırken çocuklar bir Hindu tapınağının avlusunda ağaçların altında oynuyorlardı. Rahip herkese su getirirdi.
Bay Salam, “Onun için ben de herhangi bir çocuk gibiydim” diye anımsıyor.
Bu anılar, Bay Salam'ın Hindistan'ın laik dokusunu yeniden tesis edebileceğine dair inatçı iyimserliğini sürdürmesinin nedenlerinden biri. Diğer bir neden ise Bay Modi'nin Hindu milliyetçiliğinin ülkenin büyük bir kısmına yayılmasına rağmen, ülkenin daha zengin güneyindeki bazı eyaletlerin direnişiyle karşı karşıya kalmasıdır.
Oradaki Müslümanlar arasındaki aile sohbetleri büyük farklılıklar gösteriyor: üniversite diplomaları, kariyer terfileri, yaşam planları ve olağan dilekler hakkında.
Tamil Nadu eyaletinde, sıklıkla kavga eden siyasi partiler laikliğin korunması ve ekonomik refaha odaklanma konusunda anlaşıyorlar. Başbakanı MK Stalin açık bir ateisttir.
Eyalet başkenti Chennai'de beş kişilik ailesiyle birlikte yaşayan Jan Mohammed, komşuların birbirlerinin dini kutlamalarına katıldığını söyledi. Kırsal kesimde bir gelenek vardır: Bir topluluk ibadethane inşaatını bitirdiğinde, diğer inançlara mensup köylüler meyve, sebze ve çiçek hediyeleriyle gelir ve yemek için kalırlar.
Bay Mohammed, “Bu sadece uyumla ilgili değil, aynı zamanda anlayışla da ilgili” dedi.
Ailesi aşırı başarılı insanlarla dolu; eğitimli durumlarında bu bir norm. Sayın Muhammed yüksek lisans derecesine sahiptir ve inşaat sektöründe çalışmaktadır. İktisat mezunu eşi Rukhsana, çocukları büyüdükten sonra online giyim mağazası açtı. Kızı Maimoona Bushra'nın iki yüksek lisans derecesi var ve şu anda düğününe hazırlanırken yerel bir üniversitede öğretmenlik yapıyor. En küçüğü Hafsa Lubna, ticaret alanında yüksek lisans derecesine sahip ve iki yıl içinde yerel bir şirkette stajyerlikten 20 kişilik yöneticiye dönüştü.
Kızlardan ikisi daha fazla doktora yapmayı planlamıştı. Tek endişe potansiyel damatların korkutulacağıydı.
Bayan Rukhsana, “Öneriler kayboldu” diye şaka yaptı.
Binlerce mil kuzeyde, Delhi'de, Bay Salam'ın ailesi sanki başka bir ülke hissi veren bir yerde yaşıyor. Önyargının 26 yıllık bir dostluğun bile batabileceği kadar sıradanlaştığı bir yer.
Bay Salam, uzun boyu nedeniyle eski bir editöre “İnsan Dağı” lakabını takmıştı. Kışın Delhi'de işten sonra editörün motosikletine bindiklerinde, o, Bay Salam'ı rüzgardan korudu.
Sık sık birlikteydiler; Arkadaşı ehliyetini alırken Salam Bey de yanındaydı.
Bay Salam, “Ben her gün dualarıma gidiyordum, o da her gün tapınağa gidiyordu” dedi. “Ve bu yüzden ona her zaman saygı duydum.”
Birkaç yıl önce işler değişmeye başladı. İlk olarak WhatsApp mesajları geldi.
Editör, Bay Salam'a bazı temel Müslüman karşıtı yanlış bilgiler vermeye başladı: Örneğin, Müslümanların 20 yıl içinde Hindistan'ı yöneteceği, çünkü karılarının her yıl bir çocuk doğuracağı ve kocalarının dört eş almasına izin verildiği.
“İlk başta 'Neden tüm bunlara bulaşmak istiyorsun?' dedim. Onun tüm bunları alıp aktaran yaşlı bir adam olduğunu sanıyordum” dedi Bay Salam. “Ona şüphe avantajını sunuyorum.”
Dönüm noktası iki yıl önce, Modi'nin koruması altındaki Yogi Adityanath'ın, Salam ailesinin yaşadığı Delhi sınırındaki kalabalık eyalet olan Uttar Pradesh'in lideri olarak yeniden seçilmesiyle geldi. Müslümanlara karşı Bay Modi'den açıkça daha saldırgan olan Bay Adityanath, bir Hindu keşişin safran rengi kıyafetiyle ülkeyi yönetiyor ve sık sık büyük Hindu hacı kalabalığını çiçeklerle selamlarken Müslüman inancının halka açık sergilenmesine de sert bir şekilde karşı çıkıyor.
Oyların sayıldığı gün arkadaşı Bay Salam'ı aramaya devam etti ve Bay Adityanath'ın liderliğinden memnundu. Birkaç gün önce arkadaşı, artan işsizlikten ve oğlunun Bay Adityanath'ın ilk döneminde iş bulmakta zorlanmasından şikayetçi olmuştu.
Arkadaşına “'Sabahtan beri çok mutlusun, ne kazandın?' dedim” diye sorduğunu hatırladı.
Arkadaşı, Müslümanların sıklıkla sokaklara dökülen cuma namazlarına atıfta bulunarak, “Yogi namazı bitirdi” diye yanıtladı.
Bay Salam, “O gün veda ettiğim gündü ve o günden beri hayatıma bir daha girmedi” dedi.