Avustralyalı olimpik kanocu Jo Brigden-Jones “Boğa köpekbalıklarının kayık ve kanoları itip devirmeye çalıştığı biliniyor” diyor.
“Suda büyük bir çırpıntı olduğunda köpek balığının orada olduğunu anlıyorsunuz.”
Brigden-Jones günlük antrenmanlarını sürdürdüğü suları, keskin dişli tehlikeli hayvanlarla paylaşıyor olmaktan huzursuz görünmüyor (boğa köpekbalıklarının büyük beyazlar kadar tehlikeli olmadığını söylüyor) fakat 2metre 40 santim uzunluğunda ve 130 kilo yükünde bir etoburla tıpkı suyu paylaşmak birden fazla insanın kabusu olabilir.
Üstelik egzersiz yaptığı sularda yalnızca köpek balıkları değil timsahlar da vardı ancak Brigden-Jones’un Olimpiyat oyunlarına geliş sürecindeki hayatında olağan dışı olan tek şey bu değil.
Bir yandan Covid ile çabanın ön saflarında yer aldı ve küçük kekler pişirip sattı.
Gündüz egzersiz gece mesai
Tokyo Jo Brigden-Jones’un katıldığı ikinci olimpiyat oyunları. pek fazlaca atlet iki olimpiyat içinde tam vakitli olarak antrenmana odaklanıyor.
Ama Jo, seçkin bir atlet olmasının yanısıra, geceleri de paramedik (acil tıp teknisyeni) olarak çalışıyor ve hayat kurtarıyor.
Getty Images
Bir yandan ırmaklarda ve spor salonlarında antrenmanlarını sürdürürken, geceleri ambulansta acil yardım davetlerine yetişiyor ve fazla mesai yapıyor.
Bir de bütün bunları Covid salgınının yaşandığı devirde yaptığını düşünün.
“Olimpik seçmeler yaklaşırken gözetici maske ve donanım kullanması hayli kıymetli hale geldi. Kendinizi bilinmeyenlerle dolu tehlikeli bir ortama atıyorsunuz.”
‘Olimpiyatlar ertelenince yıkıldım’
Jo 2020 Tokyo Olimpiyatları’nın ertelendiği açıklanmadan bir kaç hafta evvel elemeleri geçip olimpiyatlara katılma hakkını elde etmişti.
“Ertelemeyi duyar duymaz feci biçimde yıkıldım ve çöktüm ancak niye ertelendiğini de büsbütün anladım.”
“Fakat her günümü ve ömrümü bu tek gayeye odaklamak için yaptığım tercihler ve fedakarlıklardan daha sonra bunun 12 ay ertelenmesi benim için fazlaca büyük bir darbe oldu.”
Üstelik Jo 33 yaşına gelmişti ve Tokyo’dan daha sonra, artık olimpik sporculuktan emekli olmayı planlıyordu.
Tokyo 2020 onun için bir nevi uzun bir spor mesleğinin sonundaki armağan üzere olacaktı zira 2008 ve 2016’daki olimpiyatlarda seçmeleri fazlaca küçük farklarla kaybetmişti ve omzundan epeyce büyük bir ameliyat geçirmişti.
“Yaşı büyük bir atlet olarak ve bedenimin artık dağılmaya başladığını, adeta güç bela bantlanarak bir ortada durabildiğini bildiğim için, bir yıl daha her gün ağır bir antrenman sürecine dayanıp dayanamayacağımı sorguladım. Kabullenmesi hayli sıkıntı oldu.”
‘Spor haricinde bir ömrüm olduğunu bilmek’
Jo’nun spor mesleği 13 yaşında spora yetenekli çocukların alındığı bir eğitim programına kabul edildiğinde başlamıştı.
Gücü ve kollarının özellikleriyle kürek, pedal sporlarında başarılı olacağı düşünülmüştü.
“Kanoculuğun ne olduğundan bile haberim yoktu” diyor. Lakin başlar başlamaz bu spora bayılmıştı.
Lakin yapmayı epey sevdiği diğer bir iş daha vardı.
“Tıpla ilgili şeyler daima ilgimi çekerdi ve vakit içinde acil tıp teknisyeni olarak, ortasında yaşadığınız topluma faydalı şeyler yapmanın ne kadar zevkli, heyecanlı ve tatmin edici bir iş olduğunu keşfettim.”
Vakit ve güç bakımından tüketici de olsa Jo, seçkin bir atlet olarak antrenmanlarını sürdürürken bununla birlikte çalışıyor olmanın yararını gördüğünü söylüyor.
“Kariyerim boyunca gereğinden biraz fazla çalıştığım devirler olmuş olabilir, ya da gereksinimim olduğu kadar dinlenme fırsatı bulamamış olabilirim. Zira ya egzersizden işe koşmam ya da gece nöbetinden daha sonra antrenman yapmam gerekebiliyordu. Lakin bunu yaptım zira sporda başarılı olamazsam bunun haricinde bir hayatım olacağını biliyordum. Bugün hala kanoculuğa devam edebiliyor olmam da bu sayede oldu” diyor.
Küçük kekler de yapıp satıyor
Jo, ertelenen Tokyo Olimpiyatları için egzersizlerini sürdürürken, Avustralya da Covid salgını yüzünden sıkı tedbirler uygulamaya başlamıştı. Bu Jo’yu birtakım sıkıntı kararlar almaya mecbur etti.
Olimpik kadronun öbür üyeleriyle birlikte farkı bir eyalette oluşturulan bir egzersiz kümesine katılması gerekti ve bir sıhhat teknisyeni olarak işini de oraya aldırdı.
Tayininin çıkmasını beklerken yeni bir de mesleğe girişecekti: Küçük kekler pişirip satmak.
“Kek yapmak daima tutkuyla sevdiğim bir şeydi. Tatlıyı da hayli severim. Bu benim için bir hobiyi bir yan işi çevirip para kazanmaya dönüşmüş oldu” diyor.
Ancak yaptığı kekler, kilolarını korumak zorunda olan atletlere nazaran değildi.
“Kek yapıyorsanız ödün vermemelisiniz. Kestirme metotlara başvuramaz, şekeri azaltamazsınız. Kek yapıyorsanız sahiden kek üzere olmalı” diye ekliyor.
Sudaki sürprizler
Jo’nun, izolasyona alınan sportmen egzersiz kampı da sürprizlerle doluydu.
“Pedallarken hiç rastlamadık, yeterli de oldu fakat yakında bir timsah çiftliği vardı bir gün oraya gittik” diye anlatıyor.
Orada çalışanlar, atletlere, Olimpiyat kampındaki kürek kulübünün sularında yakaladıkları dev bir timsahı göstermişler.
“Bunu öğrenmesek de olurdu” diye ekliyor gülerek.
Jo, Bayanlar 500 metre kano yarışlarında 6 Ağustos Cuma günü yarışacak.
“Suda büyük bir çırpıntı olduğunda köpek balığının orada olduğunu anlıyorsunuz.”
Brigden-Jones günlük antrenmanlarını sürdürdüğü suları, keskin dişli tehlikeli hayvanlarla paylaşıyor olmaktan huzursuz görünmüyor (boğa köpekbalıklarının büyük beyazlar kadar tehlikeli olmadığını söylüyor) fakat 2metre 40 santim uzunluğunda ve 130 kilo yükünde bir etoburla tıpkı suyu paylaşmak birden fazla insanın kabusu olabilir.
Üstelik egzersiz yaptığı sularda yalnızca köpek balıkları değil timsahlar da vardı ancak Brigden-Jones’un Olimpiyat oyunlarına geliş sürecindeki hayatında olağan dışı olan tek şey bu değil.
Bir yandan Covid ile çabanın ön saflarında yer aldı ve küçük kekler pişirip sattı.
Gündüz egzersiz gece mesai
Tokyo Jo Brigden-Jones’un katıldığı ikinci olimpiyat oyunları. pek fazlaca atlet iki olimpiyat içinde tam vakitli olarak antrenmana odaklanıyor.
Ama Jo, seçkin bir atlet olmasının yanısıra, geceleri de paramedik (acil tıp teknisyeni) olarak çalışıyor ve hayat kurtarıyor.
Getty Images
Bir yandan ırmaklarda ve spor salonlarında antrenmanlarını sürdürürken, geceleri ambulansta acil yardım davetlerine yetişiyor ve fazla mesai yapıyor.
Bir de bütün bunları Covid salgınının yaşandığı devirde yaptığını düşünün.
“Olimpik seçmeler yaklaşırken gözetici maske ve donanım kullanması hayli kıymetli hale geldi. Kendinizi bilinmeyenlerle dolu tehlikeli bir ortama atıyorsunuz.”
‘Olimpiyatlar ertelenince yıkıldım’
Jo 2020 Tokyo Olimpiyatları’nın ertelendiği açıklanmadan bir kaç hafta evvel elemeleri geçip olimpiyatlara katılma hakkını elde etmişti.
“Ertelemeyi duyar duymaz feci biçimde yıkıldım ve çöktüm ancak niye ertelendiğini de büsbütün anladım.”
“Fakat her günümü ve ömrümü bu tek gayeye odaklamak için yaptığım tercihler ve fedakarlıklardan daha sonra bunun 12 ay ertelenmesi benim için fazlaca büyük bir darbe oldu.”
Üstelik Jo 33 yaşına gelmişti ve Tokyo’dan daha sonra, artık olimpik sporculuktan emekli olmayı planlıyordu.
Tokyo 2020 onun için bir nevi uzun bir spor mesleğinin sonundaki armağan üzere olacaktı zira 2008 ve 2016’daki olimpiyatlarda seçmeleri fazlaca küçük farklarla kaybetmişti ve omzundan epeyce büyük bir ameliyat geçirmişti.
“Yaşı büyük bir atlet olarak ve bedenimin artık dağılmaya başladığını, adeta güç bela bantlanarak bir ortada durabildiğini bildiğim için, bir yıl daha her gün ağır bir antrenman sürecine dayanıp dayanamayacağımı sorguladım. Kabullenmesi hayli sıkıntı oldu.”
‘Spor haricinde bir ömrüm olduğunu bilmek’
Jo’nun spor mesleği 13 yaşında spora yetenekli çocukların alındığı bir eğitim programına kabul edildiğinde başlamıştı.
Gücü ve kollarının özellikleriyle kürek, pedal sporlarında başarılı olacağı düşünülmüştü.
“Kanoculuğun ne olduğundan bile haberim yoktu” diyor. Lakin başlar başlamaz bu spora bayılmıştı.
Lakin yapmayı epey sevdiği diğer bir iş daha vardı.
“Tıpla ilgili şeyler daima ilgimi çekerdi ve vakit içinde acil tıp teknisyeni olarak, ortasında yaşadığınız topluma faydalı şeyler yapmanın ne kadar zevkli, heyecanlı ve tatmin edici bir iş olduğunu keşfettim.”
Vakit ve güç bakımından tüketici de olsa Jo, seçkin bir atlet olarak antrenmanlarını sürdürürken bununla birlikte çalışıyor olmanın yararını gördüğünü söylüyor.
“Kariyerim boyunca gereğinden biraz fazla çalıştığım devirler olmuş olabilir, ya da gereksinimim olduğu kadar dinlenme fırsatı bulamamış olabilirim. Zira ya egzersizden işe koşmam ya da gece nöbetinden daha sonra antrenman yapmam gerekebiliyordu. Lakin bunu yaptım zira sporda başarılı olamazsam bunun haricinde bir hayatım olacağını biliyordum. Bugün hala kanoculuğa devam edebiliyor olmam da bu sayede oldu” diyor.
Küçük kekler de yapıp satıyor
Jo, ertelenen Tokyo Olimpiyatları için egzersizlerini sürdürürken, Avustralya da Covid salgını yüzünden sıkı tedbirler uygulamaya başlamıştı. Bu Jo’yu birtakım sıkıntı kararlar almaya mecbur etti.
Olimpik kadronun öbür üyeleriyle birlikte farkı bir eyalette oluşturulan bir egzersiz kümesine katılması gerekti ve bir sıhhat teknisyeni olarak işini de oraya aldırdı.
Tayininin çıkmasını beklerken yeni bir de mesleğe girişecekti: Küçük kekler pişirip satmak.
“Kek yapmak daima tutkuyla sevdiğim bir şeydi. Tatlıyı da hayli severim. Bu benim için bir hobiyi bir yan işi çevirip para kazanmaya dönüşmüş oldu” diyor.
Ancak yaptığı kekler, kilolarını korumak zorunda olan atletlere nazaran değildi.
“Kek yapıyorsanız ödün vermemelisiniz. Kestirme metotlara başvuramaz, şekeri azaltamazsınız. Kek yapıyorsanız sahiden kek üzere olmalı” diye ekliyor.
Sudaki sürprizler
Jo’nun, izolasyona alınan sportmen egzersiz kampı da sürprizlerle doluydu.
“Pedallarken hiç rastlamadık, yeterli de oldu fakat yakında bir timsah çiftliği vardı bir gün oraya gittik” diye anlatıyor.
Orada çalışanlar, atletlere, Olimpiyat kampındaki kürek kulübünün sularında yakaladıkları dev bir timsahı göstermişler.
“Bunu öğrenmesek de olurdu” diye ekliyor gülerek.
Jo, Bayanlar 500 metre kano yarışlarında 6 Ağustos Cuma günü yarışacak.