Namik
Üye
ROMA – Afrika kıtasında 2023 – Jean Leonard Touadi yazıyor Afrika dergisi – Dikkati ve birçok uygulama çalışmasını hak eden birçok küresel projenin açıldığını gördü. Küresel dinamiklerdeki Pan-Afrika projeksiyonunun yönündeki önemli değişim anlarını temsil edebilecek en az üç uluslararası olay var.
İlk gerçek.
Birleşmiş Milletler Genel Kurulu, Şubat 2023'te ezici bir çoğunlukla, bir yıl önce Ukrayna'yı işgal eden Rus birliklerinin “derhal” geri çekilmesi ve “adil ve kalıcı” bir karar alınması yönünde oy kullandı. Metin, kurumun 193 üye ülkesinden 141 lehte oy aldı. Yedi ülke karşı oy kullandı: Rusya'nın geleneksel müttefikleri Belarus, Suriye ve Kuzey Kore'nin yanı sıra Nikaragua, Eritre ve Mali.
Çoklu hizalamanın geri dönüşü. Daha genel olarak, çekimser kalan ülkeler arasında Angola, Etiyopya, Cezayir, Gine ve Mozambik dahil olmak üzere çoğu Afrikalıydı. Bazı sosyalist mirasa sahip devletler ile Sovyetler Birliği ve dolayısıyla Rusya arasındaki geleneksel ilişkiyle açıklanan konumlar. Ancak bu çekimserlik, ortaklıkların çoğaldığı ve çeşitlendiği uluslararası bir bağlamda bir tür “çoklu uyum”un geri dönüşünün sinyalini veriyor.
“Çok bağımlı” Afrika'nın oyu. Ancak ilk oylamanın ertesi günü yayınlanan bir makalede, Fransız Uluslararası İlişkiler Enstitüsü'nün (Ifri) araştırmacısı Thierry Vircoulon, Afrika devletlerinin çekimser kalmasının nedenlerini yumuşattı ve bunun yalnızca “etkinin” sonucu olmadığını belirtti. Moskova ve Avrupalıların ve Amerikalıların popülaritesinin azalması” ama “aynı zamanda ve her şeyden önce çok bağımlı bir Afrika'nın sağduyulu ve korumacı tavrının bir yansıması”.
İkinci gerçek.
Afrika Birliği'nin (AU) G20'nin daimi üyeleri arasına girmesi dikkate değer. Gündem 2063'ün hedeflerinden birini hayata geçiren bir diğer temel an, yani kıtanın jeostratejik tabiiyetine son vermek ve özgül ağırlığının daha fazla dikkate alınmasını sağlamak.
Kıtanın 2050 yılında 2,5 milyar nüfusu olacak. Demografik açıdan bakıldığında, BM tahminlerine göre 2050 yılında Afrika'nın nüfusu neredeyse 2,5 milyar olacak. Yani dünya nüfusunun yüzde 25'inden fazlası Afrikalı olacak. Bundan sonra büyüme yavaşlayacak, ancak Afrika açık ara küresel nüfus artışının ana itici gücü olmaya devam edecek: Yüzyılın sonuna kadar dünya nüfusunun neredeyse %40'ını temsil edecek. Ekonomik açıdan bakıldığında Afrikalılar toplam 3 trilyon dolarlık GSYİH'yı temsil ediyor ve 2021'den itibaren 1,2 milyar kişilik bir pazar oluşturuyor. Afrika Serbest Ticaret Bölgesi (AFCTA), Afrika içi ticareti %50'den fazla artırmalı ve dünyanın geri kalanıyla ticaret üzerinde sırasıyla ihracatın %29'u ve ithalatın %7'sinden fazlası üzerinde önemli bir etki yaratmalıdır. Kişi başına düşen ortalama reel GSYİH'da %10'luk önemli bir artış bekleniyor. Kıtayı benzer potansiyel ve beklentileri etkin hale getirebilecek gerekli reformlara doğru sürüklemek artık Afrika Birliği'nin elinde.
“Yetişkinler” masasına nasıl oturursunuz? Kısacası, “büyük adamlar”ın masasına oturmak yeterli değil; yüzyıllardır süregelen yağmacı ekonomiyi kırabilecek yapısal yönetişim reformları ve ekonomik modelleri hayata geçirerek öyle olduğumuzu göstermeliyiz. Afrika dışı sömürücüler ve yoksulların offshore elitleri.
Üçüncü gerçek
Bu, Mısır ve Etiyopya'nın gelişmekte olan ülkelerden oluşan BRICS kulübüne girişi ve diğer pek çok ülkenin (Cezayir, Nijerya, Fas…) katılma isteğidir. Afrika kıtası ile Rusya, Çin, Hindistan, Brezilya ve Güney Afrika ile Mısır, Etiyopya, İran ve Birleşik Arap Emirlikleri'nin eklenmesiyle önceki BRIC ülkelerinin oluşturduğu gelişmekte olan dünya ekonomilerinden oluşan bir grup olan Brics arasında öngörülen ortaklık – üç spesifik alanı hedeflemektedir: ticaret, doğrudan yabancı yatırım ve kalkınma yardımı. Bunların her birinde Afrika geçmişteki hataları tekrarlamayacak tecrübeye sahiptir.
Afrika'nın Bric'lerle işbirliği. Öncelikli alanlar iyi belirlenir ve hedeflenirse ekonomik büyüme desteklenebilir, istihdam yaratılabilir ve kıtanın küresel değer zincirlerine dahil edilmesi hızlandırılabilir. Maçın Afrika Birliği yerine Etiyopya ve Mısır tarafından ayrı ayrı oynanması utanç verici.
Sömürgecilerin çizdiği sınırları aşmak istememek. Sömürgecilerin çizdiği sınırları aşma isteğinin beyanlarını ele veren üniter bir açık. «Afrika Birleşmeli», diye yazdı pan-Afrikanizmin babası Nkrumah. Ancak sıra birlikte oynama zamanı geldiğinde milliyetçi refleksler geri dönüyor. BRICS üyeliğimizi yeniden düşünmek ve yeni parakolonyal etkilere maruz kalmamak için Afro-Afrika gündemini hayata geçirmek için bolca zamanımız var.
* Jean Leonard Touadi, İtalyan gazeteci, akademisyen, FAO yetkilisi; Afrika Dergisi'nden alınan makale
İlk gerçek.
Birleşmiş Milletler Genel Kurulu, Şubat 2023'te ezici bir çoğunlukla, bir yıl önce Ukrayna'yı işgal eden Rus birliklerinin “derhal” geri çekilmesi ve “adil ve kalıcı” bir karar alınması yönünde oy kullandı. Metin, kurumun 193 üye ülkesinden 141 lehte oy aldı. Yedi ülke karşı oy kullandı: Rusya'nın geleneksel müttefikleri Belarus, Suriye ve Kuzey Kore'nin yanı sıra Nikaragua, Eritre ve Mali.
Çoklu hizalamanın geri dönüşü. Daha genel olarak, çekimser kalan ülkeler arasında Angola, Etiyopya, Cezayir, Gine ve Mozambik dahil olmak üzere çoğu Afrikalıydı. Bazı sosyalist mirasa sahip devletler ile Sovyetler Birliği ve dolayısıyla Rusya arasındaki geleneksel ilişkiyle açıklanan konumlar. Ancak bu çekimserlik, ortaklıkların çoğaldığı ve çeşitlendiği uluslararası bir bağlamda bir tür “çoklu uyum”un geri dönüşünün sinyalini veriyor.
“Çok bağımlı” Afrika'nın oyu. Ancak ilk oylamanın ertesi günü yayınlanan bir makalede, Fransız Uluslararası İlişkiler Enstitüsü'nün (Ifri) araştırmacısı Thierry Vircoulon, Afrika devletlerinin çekimser kalmasının nedenlerini yumuşattı ve bunun yalnızca “etkinin” sonucu olmadığını belirtti. Moskova ve Avrupalıların ve Amerikalıların popülaritesinin azalması” ama “aynı zamanda ve her şeyden önce çok bağımlı bir Afrika'nın sağduyulu ve korumacı tavrının bir yansıması”.
İkinci gerçek.
Afrika Birliği'nin (AU) G20'nin daimi üyeleri arasına girmesi dikkate değer. Gündem 2063'ün hedeflerinden birini hayata geçiren bir diğer temel an, yani kıtanın jeostratejik tabiiyetine son vermek ve özgül ağırlığının daha fazla dikkate alınmasını sağlamak.
Kıtanın 2050 yılında 2,5 milyar nüfusu olacak. Demografik açıdan bakıldığında, BM tahminlerine göre 2050 yılında Afrika'nın nüfusu neredeyse 2,5 milyar olacak. Yani dünya nüfusunun yüzde 25'inden fazlası Afrikalı olacak. Bundan sonra büyüme yavaşlayacak, ancak Afrika açık ara küresel nüfus artışının ana itici gücü olmaya devam edecek: Yüzyılın sonuna kadar dünya nüfusunun neredeyse %40'ını temsil edecek. Ekonomik açıdan bakıldığında Afrikalılar toplam 3 trilyon dolarlık GSYİH'yı temsil ediyor ve 2021'den itibaren 1,2 milyar kişilik bir pazar oluşturuyor. Afrika Serbest Ticaret Bölgesi (AFCTA), Afrika içi ticareti %50'den fazla artırmalı ve dünyanın geri kalanıyla ticaret üzerinde sırasıyla ihracatın %29'u ve ithalatın %7'sinden fazlası üzerinde önemli bir etki yaratmalıdır. Kişi başına düşen ortalama reel GSYİH'da %10'luk önemli bir artış bekleniyor. Kıtayı benzer potansiyel ve beklentileri etkin hale getirebilecek gerekli reformlara doğru sürüklemek artık Afrika Birliği'nin elinde.
“Yetişkinler” masasına nasıl oturursunuz? Kısacası, “büyük adamlar”ın masasına oturmak yeterli değil; yüzyıllardır süregelen yağmacı ekonomiyi kırabilecek yapısal yönetişim reformları ve ekonomik modelleri hayata geçirerek öyle olduğumuzu göstermeliyiz. Afrika dışı sömürücüler ve yoksulların offshore elitleri.
Üçüncü gerçek
Bu, Mısır ve Etiyopya'nın gelişmekte olan ülkelerden oluşan BRICS kulübüne girişi ve diğer pek çok ülkenin (Cezayir, Nijerya, Fas…) katılma isteğidir. Afrika kıtası ile Rusya, Çin, Hindistan, Brezilya ve Güney Afrika ile Mısır, Etiyopya, İran ve Birleşik Arap Emirlikleri'nin eklenmesiyle önceki BRIC ülkelerinin oluşturduğu gelişmekte olan dünya ekonomilerinden oluşan bir grup olan Brics arasında öngörülen ortaklık – üç spesifik alanı hedeflemektedir: ticaret, doğrudan yabancı yatırım ve kalkınma yardımı. Bunların her birinde Afrika geçmişteki hataları tekrarlamayacak tecrübeye sahiptir.
Afrika'nın Bric'lerle işbirliği. Öncelikli alanlar iyi belirlenir ve hedeflenirse ekonomik büyüme desteklenebilir, istihdam yaratılabilir ve kıtanın küresel değer zincirlerine dahil edilmesi hızlandırılabilir. Maçın Afrika Birliği yerine Etiyopya ve Mısır tarafından ayrı ayrı oynanması utanç verici.
Sömürgecilerin çizdiği sınırları aşmak istememek. Sömürgecilerin çizdiği sınırları aşma isteğinin beyanlarını ele veren üniter bir açık. «Afrika Birleşmeli», diye yazdı pan-Afrikanizmin babası Nkrumah. Ancak sıra birlikte oynama zamanı geldiğinde milliyetçi refleksler geri dönüyor. BRICS üyeliğimizi yeniden düşünmek ve yeni parakolonyal etkilere maruz kalmamak için Afro-Afrika gündemini hayata geçirmek için bolca zamanımız var.
* Jean Leonard Touadi, İtalyan gazeteci, akademisyen, FAO yetkilisi; Afrika Dergisi'nden alınan makale